Rzut oszczepem mężczyzn – jedna z konkurencji lekkoatletycznych rozgrywanych podczas igrzysk olimpijskich w Londynie .
Obrońcą tytułu mistrzowskiego z 2008 roku był Norweg Andreas Thorkildsen . Ustalone przez International Association of Athletics Federations minima kwalifikacyjne do igrzysk wynosiły 82,00 (minimum A) oraz 79,50 (minimum B)[1] .
Do rywalizacji przystąpiło 44 zawodników reprezentujących 31 krajów[2] . Złoty medal zdobył Keshorn Walcott z Trynidadu i Tobago , który wyprzedził Ukraińca Ołeksandra Pjatnycie oraz Fina Antti Ruuskanena [3] . Walcott wygrywając rywalizację na stadionie olimpijskim został pierwszym od 1952 roku mistrzem olimpijskim w rzucie oszczepem, który pochodzi spoza Europy[4] [5] .
Obrońca tytułu mistrza olimpijskiego Andreas Thorkildsen zajął w Londynie szóste miejsce[6] . Przed sezonem Norweg zapowiadał, że chce w Londynie zdobyć trzeci z rzędu złoty medal olimpijski w rzucie oszczepem – dotychczas sztuki tej dokonał tylko Czech Jan Železný , który zwyciężał w 1992 , 1996 oraz 2000 roku[7] .
Żadnej próby w rundzie eliminacyjnej nie zaliczył aktualny mistrz świata Matthias de Zordo – sytuacja ta związana była z kontuzją zawodnika, który do reprezentacji Niemiec został włączony dopiero w drugiej połowie lipca 2012[8] .
9 sierpnia 2016 Ołeksandr Pjatnycia został zdyskwalifikowany po ponownym przeanalizowaniu jego próbki antydopingowej i uzyskaniu wyniku dodatniego[9] . W wyniku tego Antti Ruuskanen otrzymał srebrny medal, a Vítězslav Veselý brązowy medal.
Zawody podzielone były na eliminacje oraz finał[10] . W rundzie eliminacyjnej każdy zawodnik miał do dyspozycji trzy próby – aby dostać się do finału, w którym wystartowało 12 zawodników, należało wypełnić minimum kwalifikacyjne ustalone przez Delegatów Technicznych Międzynarodowego Stowarzyszenia Federacji Lekkoatletycznych (IAAF) [11] . W przypadku gdyby rezultat ten osiągnęła mniejsza liczba oszczepników kryterium awansu były najlepsze wyniki uzyskane przez startujących[11] . W finale startowało 12 oszczepników – każdy miał do dyspozycji trzy rzuty, a ośmiu najlepszych zawodników także kolejne trzy próby[11] .
Tabela prezentuje rekord świata, rekordy poszczególnych kontynentów, igrzysk olimpijskich, a także najlepszy rezultat na świecie w sezonie 2012 przed rozpoczęciem mistrzostw.
Jan Železný to rekordzista świata oraz Europy Zawodnik Wynik Miejsce Data Źródło Rekord świata Jan Železný 98,48 Jena 1996-05-25 25 maja 1996(dts) [12] Listy światowe Vítězslav Veselý 88,11 Oslo 2012-06-07 7 czerwca 2012(dts) [13] Rekord olimpijski Andreas Thorkildsen 90,57 Pekin 2008-08-23 23 sierpnia 2008(dts) [14] Rekord Afryki Marius Corbett 88,75 Kuala Lumpur 1998-09-21 21 września 1998(dts) [15] Rekord Ameryki Północnej, Środkowej i Karaibów Breaux Greer 91,29 Indianapolis 2007-06-21 21 czerwca 2007(dts) [16] Rekord Ameryki Południowej Edgar Baumann 84,70 San Marcos 1999-10-17 17 października 1999(dts) [17] Rekord Australii i Oceanii Jarrod Bannister 89,02 Brisbane 2008-02-29 29 lutego 2008(dts) [18] Rekord Azji Kazuhiro Mizoguchi 87,60 San Jose 1989-05-27 27 maja 1989(dts) [19] Rekord Europy Jan Železný 98,48 Jena 1996-05-25 25 maja 1996(dts) [20]
Tabele prezentują pięć najlepszych wyników na poszczególnych kontynentach w roku 2012 przed rozpoczęciem igrzysk olimpijskich[21] .
Zawodnicy rywalizowali w dwóch grupach: A i B. Aby awansować do finału z wynikiem należało rzucić co najmniej 82,00 (Q).
Poz. Grupa Zawodniczka Reprezentacja #1 #2 #3 Rezultat Uwagi 1 B Vítězslav Veselý Czechy 88,34 – – 88,34 Q, WL PB 2 A Andreas Thorkildsen Norwegia 76,20 84,47 – 84,47 Q 3 B Tero Pitkämäki Finlandia 76,53 x 83,01 83,01 Q 4 [22] B Ołeksandr Pjatnycia Ukraina 77,07 82,72 – 82,72 5 A Spiridon Lembesis Grecja 81,80 82,40 – 82,40 Q 6 A Stuart Farquhar Nowa Zelandia 82,32 – – 82,32 Q 7 B Genki Dean Japonia 71,58 82,07 – 82,07 Q 8 A Ari Mannio Finlandia 81,99 x 76,25 81,99 q 9 B Julius Yego Kenia 79,10 79,33 81,81 81,81 q, NR 10 B Keshorn Walcott Trynidad i Tobago 78,91 76,44 81,75 81,75 q 11 B Antti Ruuskanen Finlandia 77,83 81,74 x 81,74 q 12 A Tino Häber Niemcy 78,19 69,54 80,39 80,39 q 13 A Leslie Copeland Fidżi 77,00 80,19 72,52 80,19 SB 14 A Roman Awramenko Ukraina 79,15 77,03 80,06 80,06 15 A Uładzimir Kazłou Białoruś x 79,10 80,06 80,06 16 A Guillermo Martínez Kuba 75,39 80,06 77,22 80,06 17 A Ainārs Kovals Łotwa 77,42 76,45 79,19 79,19 18 B Kim Amb Szwecja x 71,85 78,94 78,94 19 A Igor Janik Polska 76,01 78,90 x 78,90 20 B Fatih Avan Turcja 78,74 78,20 78,87 78,87 21 A Risto Mätas Estonia 70,34 78,56 76,30 78,56 22 A Curtis Moss Kanada 74,21 78,13 78,22 78,22 23 B Craig Kinsley Stany Zjednoczone 72,80 71,47 78,18 78,18 24 A Yukifumi Murakami Japonia 76,37 77,80 77,77 77,80 25 B Jakub Vadlejch Czechy x 77,61 x 77,61 26 B Dayron Márquez Kolumbia 75,15 77,59 76,50 77,59 27 B Jarrod Bannister Australia 77,38 76,23 x 77,38 28 A Paweł Rakoczy Polska 77,36 73,22 73,44 77,36 29 A Ihab Abdelrahman El Sayed Egipt 72,93 77,35 75,19 77,35 30 B Braian Toledo Argentyna 76,87 x 73,30 76,87 31 B Jung Sang-jin Korea Południowa 76,37 74,77 x 76,37 32 A Cyrus Hostetler Stany Zjednoczone 70,62 75,76 75,00 75,76 33 A Ilja Korotkow Rosja 75,68 x x 75,68 34 A Petr Frydrych Czechy 69,54 70,44 75,46 75,46 35 B Mervyn Luckwell Wielka Brytania 74,09 x x 74,09 36 A Ivan Zaytsev Uzbekistan 73,07 73,94 71,39 73,94 37 B Sean Furey Stany Zjednoczone x 72,81 71,86 72,81 38 A Vadims Vasiļevskis Łotwa x 72,81 x 72,81 39 B Melik Dżanojan Armenia 72,64 70,81 68,72 72,64 40 B Matija Kranjc Słowenia 72,63 69,70 71,17 72,63 41 A Qin Qiang Chiny 72,29 68,76 65,28 72,29 42 B Bartosz Osewski Polska x x 71,19 71,19 – B Matthias de Zordo Niemcy x x x NM – B Zigismunds Sirmais Łotwa x x x NM
Złoty medalista Keshorn Walcott Poz. Zawodnik Reprezentacja #1 #2 #3 #4 #5 #6 Rezultat Uwagi Keshorn Walcott Trynidad i Tobago 83,51 84,58 x 80,64 x – 84,58 NR Antti Ruuskanen Finlandia 79,60 81,09 81,60 81,97 84,12 79,88 84,12 Vítězslav Veselý Czechy x 81,69 81,80 x 80,32 83,34 83,34 04 ! 4 Tero Pitkämäki Finlandia 77,33 82,68 80,67 80,46 82,80 82,53 82,80 05 ! 5 Andreas Thorkildsen Norwegia x 82,63 x 81,70 x x 82,63 06 ! 6 Spiridon Lembesis Grecja 81,21 81,91 81,27 80,36 x 79,45 81,91 07 ! 7 Tino Häber Niemcy 76,99 74,33 81,21 79,95 76,36 75,85 81,21 08 ! 8 Stuart Farquhar Nowa Zelandia 76,80 76,64 80,22 – – – 80,22 9 Genki Dean Japonia x 79,95 x – – – 79,95 10 Ari Mannio Finlandia 78,60 77,71 x – – – 78,60 11 Julius Yego Kenia 72,59 77,15 74,08 – – – 77,15 [22] Ołeksandr Pjatnycia Ukraina 77,47 81,61 84,51 81,53 81,01 83,53 84,51
↑ Games of the XXX Olympiad – London 2012 / ENTRY STANDARDS [online], iaaf.org [dostęp 2012-07-23] (ang. ) . ↑ Javelin Throw - M Qualification [online], iaaf.org [dostęp 2012-10-15] [zarchiwizowane z adresu 2012-08-10] (ang. ) . ↑ Athletics at the 2012 London Summer Games [online], sports-reference.com [dostęp 2012-10-15] [zarchiwizowane z adresu 2012-08-12] (ang. ) . ↑ Pat P. Butcher Pat P. , London 2012 - Event Report - Men's Javelin Throw Final [online], iaaf.org [dostęp 2012-10-15] (ang. ) . ↑ Pat P. Butcher Pat P. , After springing biggest surprise of the Games, Walcott 'enjoying every moment' [online], iaaf.org [dostęp 2012-10-15] (ang. ) . ↑ Thorkildsen changes his mind and will complete the season [online], European Athletics [dostęp 2012-10-15] [zarchiwizowane z adresu 2013-05-03] (ang. ) . ↑ Olympic Games (Men) [online], gbrathletics [dostęp 2012-10-15] (ang. ) . ↑ Good news for de Zordo while Wojciechowski must prove himself [online], European Athletics [dostęp 2012-10-15] [zarchiwizowane z adresu 2013-05-03] (ang. ) . ↑ IOC sanctions four athletes for failing anti-doping tests at Beijing 2008 and London 2012 [online], International Olympic Committee, 6 lutego 2018 [dostęp 2020-06-14] (ang. ) . ↑ Men's Javelin Throw Timetabele [online], london2012.com [dostęp 2012-10-15] [zarchiwizowane z adresu 2013-04-27] (ang. ) . ↑ a b c Men's Javelin Throw competition format [online], london2012.com [dostęp 2012-10-15] [zarchiwizowane z adresu 2012-09-04] (ang. ) . ↑ World Outdoor Records - Men [online], iaaf.org [dostęp 2012-07-23] (ang. ) . ↑ Mike M. Rowbottom Mike M. , Bolt’s 9.79 victory tops the charts In Oslo – Samsung Diamond League [online], iaaf.org [dostęp 2012-07-22] (ang. ) . ↑ Olympic Games, National Stadium - „Bird’s Nest” Beijing CHN 15 - 24 August 2008 [online], tilastopaja.org [dostęp 2012-07-22] [zarchiwizowane z adresu 2015-11-23] (ang. ) . ↑ Area Outdoor Records - Men - AFRICA [online], iaaf.org [dostęp 2012-07-23] (ang. ) . ↑ Area Outdoor Records - Men - NORTH AMERICA [online], iaaf.org [dostęp 2012-07-23] (ang. ) . ↑ Area Outdoor Records - Men - SOUTH AMERICA [online], iaaf.org (ang. ) . ↑ Area Outdoor Records - Men - OCEANIA [online], iaaf.org [dostęp 2012-07-23] (ang. ) . ↑ Area Outdoor Records - Men - ASIA [online], iaaf.org [dostęp 2012-07-23] (ang. ) . ↑ European Outdoor Records Men [online], European Athletics [dostęp 2012-07-23] [zarchiwizowane z adresu 2010-07-30] (ang. ) . ↑ Javelin Throw 2012 [online], iaaf.org [dostęp 2012-07-23] (ang. ) . ↑ a b IOC sanctions four athletes for failing anti-doping tests at Beijing 2008 and London 2012 . olympic.org, 2016-08-09. [dostęp 2016-10-12]. (ang. ) .