Maliniec (województwo lubelskie) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Maliniec

wieś
Państwo	Polska
Województwo	lubelskie
Powiat	janowski
Gmina	Potok Wielki
Liczba ludności (2021)	127[2][3]
Strefa numeracyjna	15
Kod pocztowy	23-313[4]
Tablice rejestracyjne	LJA
SIMC	0803851[5]
Położenie na mapie Polski Maliniec
Położenie na mapie województwa lubelskiego Maliniec
Położenie na mapie powiatu janowskiego Maliniec
Położenie na mapie gminy Potok Wielki Maliniec
50°42′32″N 22°11′44″E/50,708889 22,195556[1]

Zobacz w indeksie Słownika geograficznego Królestwa Polskiego hasło Maliniec

Maliniec – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie janowskim, w gminie Potok Wielki^[6][5]. Przez wieś przepływa niewielka rzeka Łukawica.

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa tarnobrzeskiego. Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) wieś liczyła 194 mieszkańców^[7].

Zniesione części wsi: Bania, Koszarka, Siembida.

Wieś powstała w 1836 roku poprzez karczunek lasów należących do dóbr Potoczek. Reforma z 1864 roku uwłaszczyła tu 9 gospodarzy. W latach sześćdziesiątych XIX wieku z rąk Wolskich Maliniec przeszedł do Wybranowskich. Pod koniec wieku wieś zamieszkiwało 74, a według pierwszego powszechnego spisu Ludności z 1921 roku 137 mieszkańców. W okresie międzywojennym powstała szkoła powszechna.

Bania – część wsi, wzmiankowana w 1861 roku jako Majdan Nowy. Należała do dóbr Potoka (Wyszomirskich). W 1877 roku liczyła 3 domy i 14 mieszkańców, a według spisu z 1921 roku liczyła 6 domów i 36 mieszkańców.

Koszarka – część wsi, powstała na początku XX w. W 1921 roku był tu jeden dom zamieszkany przez 5 osób.

Siembida – część wsi, w 1783 roku na jej terenie znajdowały się „dwie budy”. W 1877 roku występowała jako część Świder licząc 3 domy. Obecnie jest to rybakówka.

Świdry – część wsi, około 1763 roku Józef Sołtyk założył tutaj osadę leśną, której ludność zobowiązano do pomocy w polowaniach i strzeżenia lasów. Była to osada efemeryczna. W 1783 roku być może istniała tutaj maziarnia. Ponownie Świdry zaistniały w 1820 roku w dobrach Potok Stany, będących własnością Pruszyńskich. W 1865 roku wieś liczyła 17 domów i 98 mieszkańców. Po uwłaszczeniu powstał folwark Świdry, który w 1877 roku należał do Szmula Rozenbauma i obejmował tartak, smolarnię, hutę szkła oraz cegielnię. Na początku XX wieku folwark należał do J. Kleniewskiego, a we wsi istniał posterunek straży granicznej. Rozwijano gospodarkę rybną. W 1916 roku powstała szkoła powszechna. Podczas operacji Sturmwind I partyzantka radziecka stoczyła tutaj potyczkę z Niemcami. W 1944 roku folwark Świdry obejmujący 1061 ha (w tym 425 ha wód i 600 ha lasu) uległ parcelacji. Ostatnim właścicielem był L. Bieńkowski.

• Maliniec
• Stawy Wilczowskie (w pobliżu)

• Baranowski Z.:Rys historyczny miejscowości powiatu janowskiego, Stalowa Wola 2001, ISBN 83-87840-53-X.
• Województwo lubelskie w 15 tomach Słownika geograficznego Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich 1880-1904, oprać. W. Sakławski, Lublin 1974, 50-51, 246, 299.
• Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, t. IV, Województwo lubelskie, Warszawa 1924, s. 38–39.
• Górny B.: Monografia powiatu janowskiego, Janów Lubelski 1934, s. 53.
• Lawera H., Bata A.: Gmina Potok Wielki. Historia i współczesność, Krosno 1999, s. 63–64.
• Gronczewski E.: Kalendarium walk Gwardii Ludowej i Armii Ludowej na Lubelszczyźnie (1942-1944), Lublin 1964, s. 98.
• Mikulec B.: Przemysł Lubelszczyzny w latach 1864–1914, Lublin 1989, s. 122–125.
• Miillerowa L.: Stan osadnictwa i stosunki własnościowe w powiecie urzędowskim w ostatnich latach dawnej Rzeczypospolitej, w: Z dziejów powiatu kraśnickiego, Lublin 1964, s. 183.
• Wojciechowski S., Szczygieł R., Sochacka A.: Osady zaginione i o zmienionych nazwach historycznego województwa lubelskiego, w: Dzieje Lubelszczyzny, t. IV, Warszawa 1986, s. 143.
• Komisarz do spraw włościańskich powiatu Janów, sygn.: 316; 425, 5, 7, 14; 432; 453; 456, 1, 15.
• Rząd Gubernialny Lubelski, Spisy, sygn.: 32; 143.