Maurício Rua – Wikipedia, wolna encyklopedia

Maurício Rua
Ilustracja
Rua podpisujący autografy w 2006
Pełne imię i nazwisko

Maurício Milani Rua

Pseudonim

Shogun

Data i miejsce urodzenia

25 listopada 1981
Kurytyba

Obywatelstwo

Brazylia

Wzrost

185 cm

Masa ciała

93 kg

Styl walki

boks tajski, brazylijskie jiu-jitsu

Debiut

2002

Federacja

UFC

Kategoria wagowa

półciężka, ciężka

Klub

Chute Boxe Academy (do 2008)
Universidade Da Luta (2008–obecnie)
Kings MMA (2014–obecnie)

Bilans walk zawodowych[a]
Liczba walk

42

Zwycięstwa

27

Przez nokauty

21

Przez poddania

1

Przez decyzje

5

Porażki

14

Remisy

1

Nieodbyte

0

  1. Bilans walk aktualny na 22 stycznia 2023.

Maurício Milani Rua, wym. [mawˈɾisiu ˈʁuɐ] (ur. 25 listopada 1981 w Kurytybie) – brazylijski zawodnik mieszanych sztuk walki MMA, zwycięzca PRIDE Middleweight GP w 2005 roku oraz mistrz UFC w wadze półciężkiej w latach 2010–2011.

Kariera MMA

[edytuj | edytuj kod]

PRIDE FC

[edytuj | edytuj kod]
Pas PRIDE Grand Prix zdobyty przez Rue w 2005 roku

W październiku 2003, niespełna rok po rozpoczęciu profesjonalnej kariery MMA, zadebiutował w PRIDE FC – ówcześnie najbardziej prestiżowej organizacji MMA na świecie. Wygrał 4 pierwsze walki przed czasem, nokautując leżących rywali efektownymi kopnięciami.

Zwycięstwa te sprawiły, że otrzymał w 2005 roku zaproszenie do udziału w prestiżowym turnieju PRIDE Middleweight Grand Prix, w którym wystąpili najlepsi zawodnicy organizacji w wadze do 93 kg. W pierwszej rundzie Rua znokautował kopnięciami jednego z faworytów turnieju, Quintona Jacksona. W ćwierćfinale stoczył zażarty bój z rodakiem Antônio Rogério Nogueirą, którego pokonał przez decyzję sędziów. Walka ta jest uznawana za jedną z najlepszych w historii PRIDE FC[1]. Półfinały i finał zostały rozegrane jednego dnia – 28 sierpnia 2005 roku, podczas gali PRIDE Final Conflict 2005 w Saitamie. Rua awansował do finału, pokonawszy przez TKO Alistaira Overeema. Zmierzył się w nim z innym Brazylijczykiem, utytułowanym grapplerem Ricardo Aroną. Rua znokautował go w pierwszej rundzie walki ciosami młotkowymi, zwyciężając w całym turnieju.

W lutym 2006 roku odniósł swoją jedyną porażkę w PRIDE, gdy przegrał z Markiem Colemanem przez TKO z powodu złamania ręki. Po rehabilitacji stoczył w Japonii jeszcze 4 walki, wszystkie wygrywając (m.in. z Randlemanem i rewanż z Overeemem).

W 2007 roku PRIDE FC została zakupiona przez właścicieli konkurencyjnej amerykańskiej organizacji Ultimate Fighting Championship (UFC). Rua zadebiutował w niej we wrześniu, podczas gali UFC 76. Będąc nieprzygotowanym kondycyjnie do walki, przegrał przez poddanie z niżej notowanym Forrestem Griffinem. Dodatkowo doznał ciężkiej kontuzji kolana, która wyeliminowała go z kolejnych startów na niemal 15 miesięcy.

Do octagonu powrócił w styczniu 2009 roku, gdy pokonał Marka Colemana, rewanżując mu się za porażkę sprzed trzech lat. Trzy miesiące później znokautował byłego mistrza UFC Chucka Liddella. Zwycięstwo nad Liddellem otworzyło przed Ruą szansę walki o mistrzostwo UFC w wadze półciężkiej z niepokonanym Lyoto Machidą. Doszło do niej 24 października 2009 roku (UFC 104) w Los Angeles. Machida pokonał rodaka przez jednogłośną decyzję sędziów po 5 rundach walki. Werdykt był jednak kontrowersyjny i spotkał się z powszechną krytyką kibiców i prasy. W odpowiedzi władze UFC zapowiedziały walkę rewanżową[2]. Rozegrana została ona 8 maja 2010 roku w Montrealu (UFC 113). Rua odebrał Machidzie tytuł, nokautując go w pierwszej rundzie.

Mistrzostwo stracił w jego pierwszej obronie, gdy 19 marca 2011 roku przegrał w Newark przez TKO z Jonem Jonesem. Brazylijczyk został całkowicie zdominowany, przegrywając zdecydowanie dwie pierwsze rundy. W trzeciej, gdy został powalony ciosem sierpowym w korpus, walka została w końcu przerwana przez sędziego[3].

W sierpniu 2011 roku, podczas gali UFC w Rio de Janeiro zrewanżował się Forrestowi Griffinowi za porażkę sprzed czterech lat, nokautując go ciosami pięściami w pierwszej rundzie. 19 listopada 2011 roku na gali UFC 139 uległ Danowi Hendersonowi, przegrywając jednogłośną decyzją sędziowską. 4 sierpnia 2012 roku wygrał pojedynek z Brandonem Verą przez KO w 4. rundzie na gali UFC on FOX 4 : Rua vs. Vera .

Na gali UFC on FOX 5 : Henderson vs. Diaz, która odbyła się 8 grudnia 2012 roku przegrał po 3 rundach jednogłośną decyzją sędziowską z młodym szwedem Alexandrem Gustafssonem.

Następną walkę stoczył 17 sierpnia 2013 roku w Bostonie z Chaelem Sonnenem, którą przegrał przez poddanie.

W latach 2013–2015 wygrywał m.in. z Rogério Nogueira w rewanżowym starciu na punkty oraz przegrywał - również w rewanżu z Hendersonem przez TKO.

Na gali UFC 198: Werdum vs. Miocic, która odbyła się 14 maja 2016 roku w Kurytybie po bardzo wyrównaj walce wygrał z Amerykaninem Coreyem Andersonem[4].

21 stycznia 2023 roku na UFC 283 zmierzył się z Ukraińcem, Ihorem Potierią[5]. Przegrał walkę przez techniczny nokaut w pierwszej rundzie. W wywiadzie po walce ogłosił zakończenie kariery sportowej[6].

Osiągnięcia

[edytuj | edytuj kod]

Lista walk MMA

[edytuj | edytuj kod]
Wynik Bilans Przeciwnik (bilans przed walką) Rozstrzygnięcie Runda Czas Gala Data Miejsce Uwagi
Przegrana 27-14-1 Ukraina Ihor Potieria (18-3) TKO (ciosy pięściami) 1 4:05 UFC 283 21.01.2023 Brazylia Rio de Janeiro
Przegrana 27-13-1 Stany Zjednoczone Ovince Saint Preux (25-16) Decyzja (niejednogłośna) 3 5:00 UFC 274 07.05.2021 Stany Zjednoczone Phoenix
Przegrana 27-12-1 Szkocja Paul Craig (13-4-1) TKO (poddanie po ciosach) 2 3:36 UFC 255 21.11.2020 Stany Zjednoczone Las Vegas
Wygrana 27-11-1 Brazylia Antônio Rogério Nogueira (23-9) Decyzja (niejednogłośna) 3 5:00 UFC on ESPN: Whittaker vs. Till 26.07.2020 Zjednoczone Emiraty Arabskie Abu Zabi
Remis 26-11-1 Szkocja Paul Craig (12-4) Remis (niejednogłośny) 3 5:00 UFC Fight Night: Błachowicz vs. Jacaré 16.11.2019 Brazylia São Paulo
Wygrana 26-11 Australia Tyson Pedro (7-2) TKO (ciosy pięściami) 3 0:43 UFC Fight Night 142: Dos Santos vs. Tuivasa 02.12.2018 Australia Adelaide Bonus za występ wieczoru
Przegrana 25-11 Stany Zjednoczone Anthony Smith (30-13) TKO (ciosy pięściami) 1 3:32 UFC Fight Night: Shogun vs. Smith 22.07.2018 Niemcy Hamburg
Wygrana 25-10 Stany Zjednoczone Gian Villante (15-7) TKO (ciosy pięściami) 3 0:59 UFC Fight Night: Belfort vs. Gastelum 11.03.2017 Brazylia Fortaleza
Wygrana 24-10 Stany Zjednoczone Corey Anderson (8-1) Decyzja (niejednogłośna) 3 5:00 UFC 198 14.05.2016 Brazylia Kurytyba
Wygrana 23-10 Brazylia Antônio Rogério Nogueira (21-6) Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 UFC 190 01.08.2015 Brazylia Rio de Janeiro Bonus za walkę wieczoru
Przegrana 22-10 Stany Zjednoczone Ovince Saint Preux(16-6) TKO (cios pięścią) 1 0:34 UFC Fight Night: Shogun vs. St. Preux 08.11.2014 Brazylia Uberlândia
Przegrana 22-9 Stany Zjednoczone Dan Henderson (29-11) TKO (cios pięścią) 3 1:31 UFC Fight Night: Shogun vs. Henderson 2 23.03.2014 Brazylia Natal Bonus za walkę wieczoru
Wygrana 22-8 Nowa Zelandia James Te Huna (16-6) KO (cios pięścią) 1 1:03 UFC Fight Night: Hunt vs. Bigfoot 07.12.2013 Australia Brisbane Bonus za nokaut wieczoru
Przegrana 21-8 Stany Zjednoczone Chael Sonnen (27-13-1) Poddanie (duszenie gilotynowe) 1 4:47 UFC Fight Night: Shogun vs. Sonnen 17.08.2013 Stany Zjednoczone Boston
Przegrana 21-7 Szwecja Alexander Gustafsson (14-1) Decyzja (jednogłośna) 5 5:00 UFC on FOX: Henderson vs.Diaz 8.12.2012 Stany Zjednoczone Seattle
Wygrana 21-6 Stany Zjednoczone Brandon Vera (12-5) TKO (ciosy pięściami) 4 4:09 UFC on FOX: Shogun vs. Vera 4.08.2012 Stany Zjednoczone Los Angeles
Przegrana 20-6 Stany Zjednoczone Dan Henderson (28-8) Decyzja (niejednogłośna) 5 5:00 UFC 139: 19.11.2011 Stany Zjednoczone San Jose Bonus za walkę wieczoru
Wygrana 20-5 Stany Zjednoczone Forrest Griffin (18-6) TKO (ciosy pięściami) 1 1:53 UFC 134 27.08.2011 Brazylia Rio De Janeiro
Przegrana 19-5 Stany Zjednoczone Jon Jones (12-1) KO (ciosy pięściami i kolanami) 3 2:37 UFC 128 19.03.2011 Stany Zjednoczone Newark Stracił pas UFC w wadze półciężkiej
Wygrana 19-4 Brazylia Lyoto Machida (16-0) TKO (ciosy pięściami) 1 3:35 UFC 113 08.05.2010 Kanada Montreal Zdobył pas UFC w wadze półciężkiej. Bonus za nokaut wieczoru
Przegrana 18-4 Brazylia Lyoto Machida (15-0) Decyzja (niejednogłośna) 5 5:00 UFC 104 24.10.2009 Stany Zjednoczone Los Angeles Pojedynek o pas UFC w wadze półciężkiej
Wygrana 18-3 Stany Zjednoczone Chuck Liddell (21-6) TKO (ciosy pięściami) 1 4:28 UFC 97 19.04.2009 Kanada Montreal Bonus za nokaut wieczoru
Wygrana 17-3 Stany Zjednoczone Mark Coleman (15-8) TKO (ciosy pięściami) 3 4:36 UFC 93: Franklin vs. Henderson 17.02.2009 Anglia Londyn Bonus za walkę wieczoru
Przegrana 16-3 Stany Zjednoczone Forrest Griffin (14-4) Poddanie (duszenie zza pleców) 3 4:45 UFC 76 22.09.2007 Stany Zjednoczone Anaheim Debiut w UFC
Wygrana 16-2 Holandia Alistair Overeem (24-9) KO (ciosy pięściami) 1 3:37 PRIDE 33: Second Coming 24.02.2007 Stany Zjednoczone Las Vegas
Wygrana 15-2 Japonia Kazuhiro Nakamura (11-5) Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 PRIDE: Shockwave 2006 31.12,2006 Japonia Saitama
Wygrana 14-2 Stany Zjednoczone Kevin Randleman (16-11) Poddanie (dźwignia na staw kolanowy) 1 2:35 PRIDE 32: The Real Deal 21.10.2006 Stany Zjednoczone Las Vegas
Wygrana 13-2 Francja Cyrille Diabate (10-5-1) TKO (soccer kicks) 1 5:29 PRIDE: Final Conflict Absolute 10.10.2006 Japonia Saitama
Przegrana 12-2 Stany Zjednoczone Mark Coleman (14-7) TKO (niezdolność do walki - złamane ramię przy próbie obalenia) 1 0:49 PRIDE 31: Dreamers 26.02.2006 Japonia Saitama
Wygrana 12-1 Brazylia Ricardo Arona (12-2) KO (ciosy pięściami) 1 2:54 PRIDE: Final Conflict 2005 28.08.2005 Japonia Saitama PRIDE Middleweight GP 2005 - finał turnieju
Wygrana 11-1 Holandia Alistair Overeem (21-5) TKO (ciosy pięściami) 1 6:42 PRIDE: Final Conflict 2005 28.08.2005 Japonia Saitama PRIDE Middleweight GP 2005 - półfinał turnieju
Wygrana 10-1 Brazylia Antônio Rogério Nogueira (11-1) Decyzja (jednogłośna) 3 5:00 PRIDE: Critical Countdown 2005 26.06.2005 Japonia Saitama PRIDE Middleweight GP 2005 - ćwierćfinał turnieju
Wygrana 9-1 Stany Zjednoczone Quinton Jackson (21-5) TKO (soccer kicks) 1 4:47 PRIDE: Total Elimination 2005 23.06.2005 Japonia Osaka PRIDE Middleweight GP 2005 - runda otwierająca
Wygrana 8-1 Japonia Hiromitsu Kanehara (22-14-1) TKO (stompy) 1 1:40 PRIDE 29: Fists of Fire 20.02.2005 Japonia Saitama
Wygrana 7-1 Japonia Yasuhito Namekawa (19-15-2) TKO (ciosy pięściami) 1 6:02 PRIDE: Bushido 5 14.10.2004 Japonia Osaka
Wygrana 6-1 Japonia Akihiro Gōno (21-9-7) KO (ciosy pięściami i kopnięcie) 1 9:04 PRIDE: Bushido 2 15.02.2004 Japonia Jokohama
Wygrana 5-1 Japonia Akira Shoji (11-8-5) TKO (ciosy pięściami) 1 3:47 PRIDE: Bushido 1 05.10.2003 Japonia Saitama
Przegrana 4-1 Brazylia Renato Sobral (22-6) Poddanie (duszenie gilotynowe) 1 3.07 IFC: Global Domination 06.10.2003 Stany Zjednoczone Denver Półfinał turnieju International Fighting Championship
Wygrana 4-0 Brazylia Erick Wanderley (0-0) TKO (ciosy pięściami) 2 2:54 IFC: Global Domination 06.10.2003 Stany Zjednoczone Denver Ćwierćfinał turnieju International Fighting Championship
Wygrana 3-0 Brazylia Evengelista Santos(7-3) TKO (ciosy pięściami) 1 2:31 Meca 9 01.08.2003 Brazylia Rio De Janeiro
Wygrana 2-0 Brazylia Angelo Antonio (0-0) TKO (soccer kicks) 1 0:55 Meca 8: Meca World Vale Tudo 8 16.05.2003 Brazylia Kurytyba
Wygrana 1-0 Brazylia Rafael Freitas (0-0) KO (kopnięcie w głowę) 1 4:00 Meca 7: Meca World Vale Tudo 7 08.11.2002 Brazylia Kurytyba Debiut w MMA

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Shogun Rua bets Antonio “Lil’ Nog” Nogueira will beat Forrest Griffin at UFC 114. [dostęp 2010-06-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (9 lutego 2010)]. (ang.).
  2. UFC 104 Analysis: The Main Card. [dostęp 2010-06-06]. (ang.).
  3. Brian Knapp: ‘Bones’ Takes Throne by Force at UFC 128. [dostęp 2011-03-20]. (ang.).
  4. Shogun niejednogłośnie pokonuje Andersona. lowking.pl. [dostęp 2018-05-07]. (pol.).
  5. Bartłomiej Zubkiewicz, Pogromca Sudolskiego zmierzy się z legendarnym "Shogunem" na gali UFC 283 w Brazylii | MMAROCKS [online], MMA Rocks!, 6 października 2022 [dostęp 2023-01-22] (pol.).
  6. Wirtualna Polska Media, Smutne pożegnanie. Legenda MMA znokautowana na UFC 283 [WIDEO] [online], sportowefakty.wp.pl, 22 stycznia 2023 [dostęp 2023-01-22] (pol.).
  7. 2010 World MMA Award Winners - Revgear [online], blog.revgear.com [dostęp 2017-11-25] (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]