Mometazon – Wikipedia, wolna encyklopedia

Furanian mometazonu
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

C27H30O6Cl2

Masa molowa

521,40 g/mol

Identyfikacja
Numer CAS

83919-23-7

PubChem

441336

DrugBank

APRD00289

Klasyfikacja medyczna
ATC

D07XC03 R01AD09 R03BA07 R03AK09 R03AK14 R03AL11 R03AL12

Stosowanie w ciąży

kategoria B

Mometazonorganiczny związek chemiczny, syntetyczny glikokortykosteroid stosowany głównie w terapii alergicznych nieżytów nosa oraz chorób zapalnych skóry przebiegających ze świądem. Stosowany zwykle jako ester kwasu 2-furanokarboksylowego (2-furanowego, pirośluzowego), czyli jako furanian mometazonu.

Wprowadzony na rynek przez koncern Schering-Plough Europe.

Mechanizm działania

[edytuj | edytuj kod]

Mometazon działa silnie przeciwzapalnie, przeciwświądowo i obkurczająco na naczynia krwionośne[1]. Hamuje wydzielanie leukotrienów z leukocytów u pacjentów z alergią. W testach in vitro furoinian mometazonu wykazywał wysoki stopień hamowania syntezy i uwalniania TNF-α, IL-1, IL-5, IL-6. Jest on także silnym inhibitorem produkcji cytokin Th2, IL-4, IL-5 przez ludzkie limfocyty T CD4+[2][3].

Po podaniu wziewnym lub donosowym furoinian mometazonu charakteryzuje się bardzo niską biodostępnością (< 0,1%) i na ogół nie jest wykrywany w osoczu. Niewielka ilość substancji, która może zostać połknięta i wchłonięta, w dużym stopniu ulega metabolizmowi pierwszego przejścia przez wątrobę, a następnie jest wydalana z moczem i żółcią. Po podaniu miejscowym, po 8-godzinnym kontakcie mometazonu ze skórą, do krwiobiegu wchłania się około 0,7% furoinianu mometazonu.

Wskazania

[edytuj | edytuj kod]

Lek jest stosowany w terapii alergicznych nieżytów nosa, zapalenia zatok, polipów nosa, a także, jako postać wziewna, w leczeniu astmy oskrzelowej[4]. Jest stosowany również miejscowo w chorobach skórnych wrażliwych na działanie sterydów (m.in. łuszczycy, atopowym zapaleniu skóry[5]), w sytuacjach, w których istnieją wskazania do stosowania glikokortykosteroidów.

Dawkowanie

[edytuj | edytuj kod]

Alergiczne zapalenia błony śluzowej nosa – całkowita dawka dobowa 200 mikrogramów (w leczeniu podtrzymującym 100 µg). Może być podawany donosowo, wziewnie lub miejscowo na skórę.

Polipy nosa – całkowita dawka dobowa 200 mikrogramów (maksymalnie 400 µg).

Astma oskrzelowa – 400 µg raz dziennie (najlepiej wieczorem).

W schorzeniach skórnych – na zmienione chorobowo obszary skóry preparaty mometazonu nakłada się raz dziennie cienką warstwą.

Preparaty

[edytuj | edytuj kod]

wziewne

donosowe

do stosowania miejscowego

preparaty złożone

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. GF. Wandalsen, AI. Mendes, D. Solé. Objective improvement in nasal congestion and nasal hyperreactivity with use of nasal steroids in persistent allergic rhinitis.. „Am J Rhinol Allergy”. 24 (1). s. e32-6. DOI: 10.2500/ajra.2010.24.3427. PMID: 20109319. 
  2. RW. Chapman, SJ. Sehring, CG. Garlisi, A. Falcone i inni. Anti-inflammatory activity of inhaled mometasone furoate in allergic mice.. „Arzneimittelforschung”. 48 (4), s. 384-91, Apr 1998. PMID: 9608881. 
  3. SP. Umland, DK. Nahrebne, S. Razac, A. Beavis i inni. The inhibitory effects of topically active glucocorticoids on IL-4, IL-5, and interferon-gamma production by cultured primary CD4+ T cells.. „J Allergy Clin Immunol”. 100 (4), s. 511-9, Oct 1997. PMID: 9338546. 
  4. 20370376
  5. S. Khope. Topical mometasone furoate for phimosis.. „Indian Pediatr”. 47 (3), s. 282, Mar 2010. PMID: 20371899. 

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]