Diprofilina
Nazewnictwo Nomenklatura systematyczna (IUPAC ) 7-[(2RS )-2,3-dihydroksypropylo]-1,3-dimetylo-3,7-dihydro-1H -puryno-2,6-dion
Inne nazwy i oznaczenia farm. łac. diprophyllinum
Ogólne informacje Wzór sumaryczny C10 H14 N4 O4
Masa molowa 254,24 g/mol
Wygląd biały lub prawie biały, krystaliczny proszek[1]
Identyfikacja Numer CAS 479-18-5
PubChem 3182
DrugBank DB00651
SMILES CN1C2=C(C(=O)N(C1=O)C)N(C=N2)CC(CO)O
InChI InChI=1S/C10H14N4O4/c1-12-8-7(9(17)13(2)10(12)18)14(5-11-8)3-6(16)4-15/h5-6,15-16H,3-4H2,1-2H3
InChIKey KSCFJBIXMNOVSH-UHFFFAOYSA-N
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotycząstanu standardowego (25 °C, 1000 hPa) Klasyfikacja medyczna ATC R03DA01 , R03DA51
Stosowanie w ciąży kategoria C
Farmakokinetyka Działanie rozszerzające oskrzela i naczynia krwionośne
Okres półtrwania 1,8–2,1 h
Wiązanie z białkami osocza i tkanek 84%
Metabolizm wątrobowy
Wydalanie z moczem
Uwagi terapeutyczne Drogi podawania doustnie
Diprofilina (łac. diprophyllinum ) – lek rozszerzający mięśnie gładkie oskrzeli i naczyń krwionośnych . Obniża ciśnienie tętnicze i żylne krwi . Zwiększa siłę skurczu serca oraz przyspiesza jego akcję. Działa moczopędnie.
Lek dobrze wchłania się z przewodu pokarmowego . Biologiczny okres półtrwania wynosi około 3 godzin. Wydalanie następuje przez nerki .
Diprophyllinum – roztwór do wstrzykiwań 0,025 g/ml, tabletki 0,2 g Diprophyllinum prolongatum – tabletki 0,25 g, 0,45 g Dawkę oraz częstotliwość stosowania ustala lekarz . Zwykle u osób dorosłych 2-3 razy dziennie po 0,2–0,45 g. Tabletek o przedłużonym działaniu nie wolno dzielić, rozgryzać ani popijać gorącymi płynami.
↑ a b Farmakopea Polska VIII , Polskie Towarzystwo Farmaceutyczne, Warszawa: Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych , 2008, s. 3491, ISBN 978-83-88157-53-0 . ↑ a b Dyphylline , [w:] DrugBank , University of Alberta , DB00651 [dostęp 2022-06-17] (ang. ) . ↑ a b c Dyphylline , [w:] ChemIDplus, United States National Library of Medicine [dostęp 2022-06-17] (ang. ) . ↑ CRC Handbook of Chemistry and Physics , William M. W.M. Haynes (red.), wyd. 97, Boca Raton: CRC Press, 2016, s. 3 -240, ISBN 978-1-4987-5429-3 (ang. ) . ↑ 7-(2,3-Dihydroxypropyl)theophylline , karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich, Merck , 22 września 2019, numer katalogowy: D119407 [dostęp 2022-06-17] . (przeczytaj, jeśli nie wyświetla się prawidłowa wersja karty charakterystyki ) Indeks leków Medycyny Praktycznej 2005 , Kraków: Wydawnictwo Medycyna Praktyczna, ISBN 83-7430-006-X . Brak numerów stron w książce R03 : Leki stosowane w chorobach obturacyjnych dróg oddechowych
R03A – Leki adrenergiczne podawane drogą wziewną R03AA – Agonisty receptorów α- i β-adrenergicznych R03AB – Nieselektywne agonisty receptora β-adrenergicznego R03AC – Selektywne agonisty receptora β2 -adrenergicznego R03AK – Leki adrenergiczne w połączeniu z glikokortykoidami lub innymi lekami z wyjątkiem leków przeciwcholinergicznych R03AL – Leki adrenergiczne w połączeniu z lekami przeciwcholinergicznymi oraz leki trójskładnikowe z glikokortykoidami
R03B – Inne leki stosowane w chorobach obturacyjnych dróg oddechowych podawane drogą wziewną R03BA – Glikokortykoidy R03BB – Preparaty przeciwcholinergiczne R03BC – Preparaty przeciwalergiczne (z wyłączeniem kortykosteroidów) R03BX – Inne
R03C – Leki adrenergiczne do stosowania wewnętrznego R03CA – Agonisty receptorów α- i β-adrenergicznych R03CB – Nieselektywne agonisty receptora β-adrenergicznego R03CC – Selektywne agonisty receptora β2 -adrenergicznego
R03D – Inne leki stosowane w chorobach obturacyjnych dróg oddechowych do stosowania wewnętrznego R03DA – Pochodne puryny R03DB – Puryny w połączeniach z lekami adrenergicznymi R03DC – Antagonisty receptora leukotrienowego R03DX – Inne