Most Grunwaldzki w Bydgoszczy – Wikipedia, wolna encyklopedia

Ten artykuł dotyczy mostu w Bydgoszczy. Zobacz też: artykuły o innych mostach nazywanych „Grunwaldzki”.

Most Grunwaldzki

Państwo	Polska
Miejscowość	Bydgoszcz
Podstawowe dane
Przeszkoda	Kanał Bydgoski
Długość	52[1] m
Szerokość: • całkowita • jezdni • chodników	12,42 m 9,0 m 1,54 m
Dopuszczalna masa pojazdu:	42 t
Liczba przęseł	3
Rozpiętość przęseł	9 + 34 + 9
Data budowy	1915
Data zburzenia	1939
Data odbudowy	1954
Data remontu	2009
Położenie na mapie Polski Most Grunwaldzki
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego Most Grunwaldzki
Położenie na mapie Bydgoszczy Most Grunwaldzki
53°08′08″N 17°57′48″E/53,135556 17,963333
Multimedia w Wikimedia Commons

Most Grunwaldzki w Bydgoszczy – most drogowy nad Kanałem Bydgoskim.

Most znajduje się w zachodniej części Bydgoszczy w ciągu ulicy Grunwaldzkiej, spinając osiedla Okole i Czyżkówko. W sąsiedztwie znajduje się wiadukt, którym przebiega linia kolejowa nr 131 (magistrala węglowa).

Przeprawa stanowi fragment miejski dróg krajowych nr 25 i 80.

Obiekt wybudowano w 1915 roku po budowie nowego odcinka Kanału Bydgoskiego ze śluzami Okole i Czyżkówko. Był to most drogowo-kolejowy, gdyż oprócz szosy do Nakła mieściły się tam również tory kolejki wąskotorowej do Koronowa (zbudowanej w 1885 r.)^[2]. Konstrukcja była stalowa, kratownicowa. W 1926 r. w dokumentach nazywany był mostem Grunwaldzkim^[2].

W czasie kampanii wrześniowej 1939 roku, most został zniszczony. Rok później przeprawę całkowicie rozebrano i w jej miejscu wzniesiono drogowy most drewniany. Kolej z Koronowa kursowała tylko do Czyżkówka. Pod koniec 1940 r. Niemcy zbudowali również drewniany most kolejowy dla potrzeb kolei wąskotorowej. W takim kształcie przeprawa funkcjonowała także w latach powojennych^[2].

W 1954 roku most odbudowano na podstawie projektu inż. Lecha Wanglera^[1]. Był to most drogowy z dwoma pasami ruchu i chodnikami dla pieszych, którym odbywał się ruch tranzytowy w kierunku Piły i Szczecina. Nawierzchnię drogową wykonano z kostki granitowej. Stojący obok most kolejowy rozebrano pod koniec lat 60. XX w. po likwidacji kolei wąskotorowej Bydgoszcz-Koronowo.

W 2002 roku w sąsiedztwie został wybudowany nowy most św. Antoniego, który przejął ruch z jednego pasma ulicy Grunwaldzkiej.

W latach 2008–2009 na zlecenie ZDMiKP Bydgoszcz przeprowadzono remont obiektu według projektu mgr inż. Zbigniewa Bartnikowskiego z firmy Trab-Mosty z Gdyni. Polegał on na zwiększeniu nośności mostu oraz zwężeniu jezdni, którym odtąd odbywał się ruch jednokierunkowy. Prace wykonała firma Most Sp. z o.o. z Sopotu^[1].

Konstrukcję nośną stanowi pięć dźwigarów żelbetowych o zmiennej wysokości w rozstawie osiowym 2,25 m, na których ułożono płytę pomostu. Most składa się z trzech przęseł o rozpiętościach: 9 m – skrajne i 34 m – środkowe. Oś mostu krzyżuje się ukośnie z osią Kanału Bydgoskiego (kąt 48º). Podporami skrajnymi są betonowe przyczółki, a środkowymi – filary żelbetowe posadowione na palach. Nośność obiektu wynosi 42 tony^[1].

Obiektem dysponuje Zarząd Dróg Miejskich i Komunikacji Publicznej w Bydgoszczy^[1].

Po zakończeniu remontu mostu, 28 września 2011 roku Rada Miasta Bydgoszczy nadała mu nazwę „most Grunwaldzki”, co nawiązuje do nazwy przedwojennej oraz ulicy, dla której most zbudowano^[2].

• mosty w Bydgoszczy

• Monografia mostów województwa kujawsko-pomorskiego. Brda i Kanał Bydgoski. Tom II z serii: Mosty z biegiem rzek pod red. Krzysztofa Dudka. Bydgoszcz – Grudziądz 2012. Wydawca: Związek Mostowców Rzeczypospolitej Polskiej Oddział Pomorsko-Kujawski. ISBN 978-83-934160-2-8.