Nowa Głuszyca – Wikipedia, wolna encyklopedia

Nowa Głuszyca
przysiółek wsi
Ilustracja
Budynki w Nowej Głuszycy
Państwo

 Polska

Województwo

 dolnośląskie

Powiat

kłodzki

Gmina

Nowa Ruda

Część miejscowości

Bartnica

Wysokość

580-600[2] m n.p.m.

Strefa numeracyjna

74

Kod pocztowy

57-451 Bartnica[3]

Tablice rejestracyjne

DKL

SIMC

0853990

Położenie na mapie gminy wiejskiej Nowa Ruda
Mapa konturowa gminy wiejskiej Nowa Ruda, blisko lewej krawiędzi u góry znajduje się punkt z opisem „Nowa Głuszyca”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Nowa Głuszyca”
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego
Mapa konturowa województwa dolnośląskiego, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Nowa Głuszyca”
Położenie na mapie powiatu kłodzkiego
Mapa konturowa powiatu kłodzkiego, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Nowa Głuszyca”
Ziemia50°38′30″N 16°23′13″E/50,641667 16,386944[1]

Nowa Głuszyca (niem. Neu Wüstegiersdorf) – przysiółek wsi Bartnica w Polsce, położony w województwie dolnośląskim, w powiecie kłodzkim, w gminie Nowa Ruda[4][5].

Położenie

[edytuj | edytuj kod]

Nowa Głuszyca położona jest w Sudetach Środkowych na granicy Gór Suchych i Wzgórz Wyrębińskich, na wysokości około 580–600 m n.p.m.[2]

Podział administracyjny

[edytuj | edytuj kod]

W latach 1975–1998 przysiółek administracyjnie należał do województwa wałbrzyskiego.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Nowa Głuszyca powstała na przełomie XVII i XVIII wieku, jako kolonia Głuszycy Górnej[2]. W 1787 roku była tu szkoła i mieszkało 16 chałupników[2]. W 1816 roku były tu 22 domy, a więc miejscowość rozwijała się bardzo wolno[2]. W 1825 było tu wolne sołectwo i 23 domy, a w roku 1840 we wsi funkcjonowało 27 bawełnianych krosien i było 5 innych rzemieślników[2]. Od połowy XIX wieku rozpoczął się powolny proces wyludniania miejscowości, który wiązał się z upadkiem tkactwa chałupniczego oraz z niedoborem gruntów uprawnych[2]. Po 1945 roku z dawnej wsi pozostało zaledwie kilka domów, do których dołączono równie wyludniony osadę Złote Wody[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 87936
  2. a b c d e f g h Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 11: Góry Sowie, Wzgórza Włodzickie. Wrocław: I-BiS, 1994, s. 258, 259. ISBN 83-85773-12-6.
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 14 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  4. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  5. Rejestr TERYT. Jednostki podziału terytorialnego (TERC). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2023-07-18].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]