Dalków (Ludwikowice Kłodzkie) – Wikipedia, wolna encyklopedia
przysiółek wsi | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Część miejscowości | |
Wysokość | 560–570 m n.p.m. |
Strefa numeracyjna | 74 |
Kod pocztowy | 57-450 Ludwikowice Kłodzkie[2] |
Tablice rejestracyjne | DKL |
SIMC | 0854340 |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa dolnośląskiego | |
Położenie na mapie powiatu kłodzkiego | |
Położenie na mapie gminy wiejskiej Nowa Ruda | |
50°38′58″N 16°27′49″E/50,649444 16,463611[1] |
Dalków (niem. Weitengrund) – przysiółek wsi Ludwikowice Kłodzkie w Polsce, położony w województwie dolnośląskim, w powiecie kłodzkim, w gminie Nowa Ruda[3][4].
Położenie
[edytuj | edytuj kod]Dalków położony jest w Sudetach Środkowych w północnej części Wzgórz Wyrębińskich, na północny wschód od Gontowej, na wysokości 560–570 m n.p.m.[5]
Podział administracyjny
[edytuj | edytuj kod]W latach 1975–1998 przysiółek administracyjnie należał do województwa wałbrzyskiego.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Dalków powstał na początku XIX wieku najprawdopodobniej w związku z rozpoczęciem wydobycia węgla w kopalni Gustav[5]. W 1825 roku w miejscowości było dwadzieścia domów i dwa bielniki, w roku 1840 liczba domów wzrosła do dwudziestu pięciu[5]. Głównym zajęciem mieszkańców w tym czasie było tkactwo[5]. Po 1945 roku Dalków częściowo wyludnił się, w latach 1959–1974 w sąsiedztwie miejscowości działała sztolnia upadowa „Kazimierz”, należąca do kopalni „Nowa Ruda”[5]. Pod koniec XX wieku w miejscowości było zaledwie kilka rozproszonych zagród[5].
Szlaki turystyczne
[edytuj | edytuj kod]Przez Dalków prowadzi szlak turystyczny ze Świerków Dolnych na Wielką Sowę[5].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 172896
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 683 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ GUS. Rejestr TERYT
- ↑ a b c d e f g Marek Staffa: Słownik geografii turystycznej Sudetów. T. 11: Góry Sowie, Wzgórza Włodzickie. Wrocław: I-Bis, 1994, s. 103, 104. ISBN 83-85773-12-6.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Słownik geografii turystycznej Sudetów. Marek Staffa (redakcja). T. 11: Góry Sowie, Wzgórza Włodzickie. Wrocław: Wyd: I-Bis 1995, ISBN 83-85773-12-6.