Odwodnienie hipertoniczne – Wikipedia, wolna encyklopedia

Odwodnienie hipertoniczne
Klasyfikacje
ICD-10

E86
Nadmierna utrata płynów
Odwodnienie
Utrata osocza lub płynu pozakomórkowego
Zmniejszenie objętości krwi [hipowolemia]

Odwodnienie hipertonicznezaburzenie gospodarki wodnej, w którym dochodzi do niedoboru wody w organizmie, przebiegające z podwyższoną molalnością płynów ustrojowych, czyli ich hipertonią.

Przyczyny

[edytuj | edytuj kod]
  • pobór niewystarczającej ilości wody u osób nieprzytomnych lub z zaburzeniami połykania
  • utrata wody ubogiej w elektrolity, co zdarza się przy hiperwentylacji
  • utrata hipotonicznych płynów w moczówce prostej
  • nadmierna diureza osmotyczna występująca w przypadku hiperglikemii doprowadzającej do glukozurii

Objawy

[edytuj | edytuj kod]

Objawy są zależne od stopnia odwodnienia komórek ośrodkowego układu nerwowego oraz szybkości narastania odwodnienia:

W związku z hipertonią płynów ustrojowych, powstaje gradient osmotyczny, który pogłębia odwodnienie wewnątrzkomórkowe i dlatego ten typ odwodnienia doprowadza do większego stopnia odwodnienia komórek niż w odwodnieniu izotonicznym. W badaniach dodatkowych stwierdza się hipernatremię oraz podwyższenie stężenia kreatyniny.

Leczenie

[edytuj | edytuj kod]

Leczenie polega na podawaniu drogą doustną płynów niezawierających elektrolitów (na przykład niesłodzona herbata), a w przypadku konieczności uzupełnienia płynów drogą pozajelitową stosuje się płyny hipotoniczne (0,45% roztwór NaCl). Niedobór wody w organizmie, a więc objętość płynu do przetoczenia wyznacza się ze wzoru:

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Choroby wewnętrzne. Podręcznik multimedialny oparty na zasadach EBM. Pod redakcją prof. dr. hab. Andrzeja Szczeklika. Wyd. I. T. II. Kraków: Medycyna Praktyczna, 2006, s. 2168. ISBN 83-7430-069-8.