Piaggio P.108 – Wikipedia, wolna encyklopedia

Piaggio P.108
Ilustracja
Dane podstawowe
Państwo

 Włochy

Producent

Piaggio e Società per Azioni

Typ

ciężki samolot bombowy

Konstrukcja

czterosilnikowy dolnopłat o konstrukcji metalowej, podwozie klasyczne – chowane w locie

Załoga

4 – 5

Historia
Data oblotu

24 października 1939

Lata produkcji

19391945

Dane techniczne
Napęd

4 silniki gwiazdowe, 18-cylindrowe Piaggio P XI RC 35

Moc

1500 KM(każdy)

Wymiary
Rozpiętość

32,00 m

Długość

22,90 m

Wysokość

6,10 m

Masa
Własna

17 320 kg

Startowa

29 885 kg

Osiągi
Prędkość maks.

420 km/h

Pułap

8500 m

Zasięg

3520 km

Dane operacyjne
Uzbrojenie
5 karabinów maszynowych Breda-SAFAT kal. 12,7 mm
2 karabiny maszynowe Breda-SAFAT kal. 7,7 mm
3500 kg bomb
Użytkownicy
Włochy
Rzuty
Rzuty samolotu

Piaggio P 108włoski ciężki samolot bombowy z okresu II wojny światowej

Historia

[edytuj | edytuj kod]

W 1938 roku we włoskiej wytwórni lotniczej Piaggio e Società per Azioni zaprojektowano ciężki czterosilnikowy samolot bombowy, który oznaczony został jako Piaggio P 108.

Prototyp tego samolotu został oblatany 24 października 1939 roku, a jednym z jego pilotów oblatywaczy był syn Benito Mussoliniego – Bruno Mussolini. Po udanych próbach w locie samolot ten został wprowadzony do produkcji seryjnej.

Samolot ten w następnych latach był modyfikowany w kolejnych wersjach, które różniły się wyposażeniem i przeznaczeniem.

Wersje samolotu Piaggio P 108:

  • P 108 – wersja podstawowa, czterosilnikowy ciężki samolot bombowy
  • P 108A – prototyp samolotu przeznaczonego do zwalczania okrętów, uzbrojony w 1 działo L/40 kal. 102 mm
  • P 108bis – prototyp, uzbrojony w 6 działek MG 151/20 kal. 20 mm i 3 karabiny maszynowe Breda-SAFAT kal. 12,7 mm
  • P 108B – ciężki samolot bombowy
  • P 108C – samolot pasażerski i transportowy, nie posiadał uzbrojenia. Mógł przewozić 32 pasażerów lub 60 żołnierzy
  • P 108T – samolot transportowy
  • P 108T-2 – wersja samolotu transportowego budowana po II wojnie światowej

Łącznie wyprodukowano 167 samolotów Piaggio P 108 wszystkich wersji.

Użycie

[edytuj | edytuj kod]

Samoloty Piaggio P 108 od chwili wprowadzenia ich do produkcji seryjnej były systematycznie włączane do jednostek Regia Aeronautica (włoskich sił powietrznych).

Przez cały okres II wojny światowej używano ich we włoskim lotnictwie bombowym. Pierwszą misją bojową tych samolotów był nalot na Gibraltar w dniu 26 czerwca 1942 roku. Później uczestniczyły w walkach w basenie Morza Śródziemnego, Północnej Afryce oraz na froncie wschodnim. Nieliczne egzemplarze tego samolotu przetrwały wojnę.

Na samolocie tego typu zginął w 1941 roku Bruno Mussolini, syn Benito Mussoliniego.

Opis konstrukcji

[edytuj | edytuj kod]

Samolot Piaggio P 108 był ciężkim samolotem bombowym, dolnopłatem o konstrukcji metalowej. Podwozie klasyczne – wciągane w locie.

Napęd – 4 silniki zamontowano po dwa na każdym skrzydle.

Piaggio P.108 Piaggio P.108B Piaggio P.108T
Silnik 4 x Piaggio P.XI-RC35 o mocy 1500 KM 4 x Piaggio P.XII-RC35 o mocy 1500 KM 4 x Piaggio P.XII-RC35 o mocy 1350 KM
Rozpiętość (m) 32,00 32,00 33,00
Długość (m) 22,90 22,30 24,55
Powierzchnia nośna (m²) 135,30 135,34 142,85
Masa własna (kg) 17 320 17 325 17 200
Masa startowa (kg) 24 885 29 885 30 000
Prędkość maksymalna (km/h) 420 430 440
Pułap (m) 8 500 6 000 6 600
Zasięg (km) 3520 4000 3580

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]