Plac św. Marka w Poznaniu – Wikipedia, wolna encyklopedia

plac św. Marka
Łazarz
Ilustracja
Widok z południa (po lewej hala nr 4)
Państwo

 Polska

Miejscowość

Poznań

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej znajduje się punkt z opisem „plac św. Marka”
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „plac św. Marka”
Położenie na mapie Poznania
Mapa konturowa Poznania, w centrum znajduje się punkt z opisem „plac św. Marka”
Ziemia52°24′16,9″N 16°54′34,6″E/52,404692 16,909606
Plac św. Marka w 1929

Plac św. Marka (później: Plac Marka lub Plac Centralny) – centralny plac Międzynarodowych Targów Poznańskich zlokalizowany w pobliżu ul. Roosevelta w Poznaniu i głównego wejścia na tereny wystawowe.

Historia i architektura

[edytuj | edytuj kod]

Nazwa placu pochodzi od weneckiego odpowiednika. Założenie zaprojektował główny architekt PeWuKi - Roger Sławski w 1929. Z placem w Wenecji łączyło go użycie długiej kolumnady wzdłuż otaczających go pawilonów i hal wystawowych. Kolumny nawiązywały do wzorów egipskich - miały złocone kapitele, a pomiędzy nimi umieszczono poziomy, zdobiony pas. Pierwotnie plac miał wymiary 80 na 270 metrów. Na płycie stały dwie fontanny:

Plac po II wojnie światowej całkowicie stracił pierwotną formę. Zniknęła kolumnada i fontanny. Jest to obecnie największa otwarta przestrzeń na terenach targowych i służy m.in. do ekspozycji obiektów wielkogabarytowych oraz maszyn, urządzeń, czy taboru kolejowego (posiadał bocznicę).

Otoczenie

[edytuj | edytuj kod]

Plac otaczają:

Kultura

[edytuj | edytuj kod]

Oprócz funkcji ekspozycyjnych Plac Marka pełni funkcje kulturalne, m.in.:

Plac w okresie międzywojennym doczekał się licznej ikonografii, m.in. znalazł się na obrazach i pocztówkach[1].

Bocznica kolejowa

[edytuj | edytuj kod]

Bocznica od stacji Poznań Główny powstała najprawdopodobniej przed II wojną światową. Miała długość 1665 m, z czego na terenach MTP znajdowało się 1150 m. Zbudowano ją z szyn staroużytecznych (najstarsza z 1899 z Królewskiej Huty). Wjeżdżał nią tabor kolejowy i tramwajowy eksponowany podczas imprez targowych (np. premierę miał tu tramwaj typu FPS Puma, wjeżdżały parowozy z Wolsztyna, czy drezyny turystyczne). W 2013, w związku z modernizacją placu i przyległych pawilonów, a także rozbudową PST, bocznica została w większości zlikwidowana (pozostał niewielki, odcięty fragment, na który tabor będzie dowożony platformami samochodowymi). Ostatni przejazd odbył się 2 lipca 2013, z użyciem drezyny ręcznej Grodziskiej Kolei Drezynowej. W przejeździe uczestniczył prezes targów Andrzej Byrt[2].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Danuta Bartkowiak, Obrazki z wystawy, w: POZnań. Informator Samorządowy Metropolii Poznań, kwiecień 2019, s. 6, ISSN 2080-315X
  2. PEJ, Prezes MTP jeździł drezyną. To był ostatni pojazd szynowy, który przejechał targowymi torami, w: Głos Wielkopolski, 3.7.2013, s.9

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Monika Lamęcka-Pasławska, 90 lat MTP - Spacerownik, Gazeta Wyborcza, Poznań, 13.10.2011, ss.7-8