Wybrzeże Słowińskie – Wikipedia, wolna encyklopedia

Wybrzeże Słowińskie
Ilustracja
Karwieńskie Błoto Drugie
Mapa regionu
Megaregion

Pozaalpejska Europa Środkowa

Prowincja

Nizina Środkowoeuropejska

Podprowincja

Pobrzeża Południowobałtyckie

Makroregion

Pobrzeże Koszalińskie

Mezoregion

Wybrzeże Słowińskie

Zajmowane
jednostki
administracyjne

Polska
woj. zachodniopomorskie
woj. pomorskie

Wybrzeże Słowińskie (kaszb. Słowińsczé Ùbrzeżé) (313.41) – mezoregion fizycznogeograficzny, najbardziej wysunięta na północ, nadmorska część Pobrzeża Koszalińskiego, zajmująca powierzchnię 1123 km². Najwyższe wzniesienie to Rowokół (114,8 m n.p.m). Rozciągnięta od Kołobrzegu na zachodzie po Karwię na wschodzie. Krajobraz to głównie nadmorskie wydmy, bagna i jeziora (np. Łebsko). Region słabo zaludniony, większe miasta – Kołobrzeg, Łeba, Ustka, Darłowo. Na terenie wybrzeża Słowińskiego leży Słowiński Park Narodowy.

Sarbinowo