SSM-N-8 Regulus I – Wikipedia, wolna encyklopedia

SSM-N-8 Regulus I
Ilustracja
Państwo

 Stany Zjednoczone

Producent

Chance Vought Aircraft

Czas służby

1954–1964

Wymiary
Długość

12,65 metra

Średnica

1,44 metra

Masa

6207,5 kg

Rozpiętość

6,4 metra

Parametry techniczne
Napęd

turboodrzutowy Allison J33-A-14
2 silniki startowe

Prędkość

0,9 Ma

Zasięg

500 Mm (926,5 km)

Parametry użytkowe
Głowica

jądrowa W5 lub W27

Vought SSM-N-8 / RGM-6 Regulus I – pierwszy wprowadzony do czynnej służby amerykański samolot-pocisk (pocisk manewrujący). Regulus I był wyposażonym w głowicę jądrową pociskiem woda-ziemia, w czasie swojej służby stanowiącym jeden z elementów strategicznego odstraszania nuklearnego. Przenoszone przez okręty nawodne i podwodne Marynarki Wojennej Stanów Zjednoczonych, pełniły służbę operacyjną w latach 19551964. Wraz z wejściem do służby strategicznych okrętów podwodnych przenoszących rakietowe pociski balistyczne, sukcesywnie zastępowane w służbie przez pociski SLBM Polaris A-1.

Odpalenie pocisku


Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Norman Polmar: Cold War Submarines, The Design and Construction of U.S. and Soviet Submarines. K. J. More. Potomac Books, Inc, 2003. ISBN 1-57488-530-8.