Relacja słabo konfluentna – Wikipedia, wolna encyklopedia

Relacja słabo konfluentna – relacja taka, że dla dowolnych ${\displaystyle a,b,c}$ takich że ${\displaystyle a}$ jest w relacji z ${\displaystyle b}$ i ${\displaystyle a}$ jest w relacji z ${\displaystyle c,}$ istnieją takie ciągi skończone zaczynające się odpowiednio od ${\displaystyle b}$ i ${\displaystyle c,}$ które mają wspólny element końcowy ${\displaystyle d.}$

Na rysunku ciąg z ${\displaystyle b}$ liczy pięć elementów, zaś ciąg z ${\displaystyle c}$ – cztery.

W reprezentacji grafowej relacji oznacza to, że jeśli z jednego węzła rozejdziemy się o jeden krok, to możemy wybrać takie drogi, żeby się ponownie spotkać. Jeśli jest to prawda dla rozejścia się o dowolną skończoną liczbę kroków, to relacja jest silnie konfluentna.