Sergiusz I (papież) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Sergiusz I

Sergius

Papież Biskup Rzymu
Data i miejsce urodzenia	ok. 650 Palermo
Data i miejsce śmierci	8 września 701 Rzym
Miejsce pochówku	bazylika św. Piotra
Papież
Okres sprawowania	15 grudnia 687–8 września 701
Wyznanie	chrześcijaństwo
Kościół	rzymskokatolicki
Kreacja kardynalska	27 czerwca 683 Leon II
Kościół tytularny	św. Zuzanny na Kwirynale
Pontyfikat	15 grudnia 687
Multimedia w Wikimedia Commons

Święty
Sergiusz

Czczony przez	Kościół katolicki
Wspomnienie	8 września

Sergiusz I (ur. w Palermo, zm. 8 września 701 w Rzymie) – święty Kościoła katolickiego, 84. papież w okresie od 15 grudnia 687 do 8 września 701^[1].

Był Syryjczykiem, z rodu pochodzącego z Antiochii, ale urodził się w Palermo na Sycylii^[2]. Przybył do Rzymu w okresie pontyfikatu Adeodata II^[2]. Otrzymał w tym okresie święcenia kapłańskie, a jeden z następców Adeodata Leon II mianował Sergiusza prezbiterem kościoła św. Zuzanny na Kwirynale^[2].

Po śmierci papieża Konona w 687 doszło do podwójnej elekcji; jedno ze stronnictw wysunęło archidiakona Paschalisa, drugie – archiprezbitera Teodora. Paschalis był popierany przez egzarchę raweńskiego, gdyż ten przekupił go 100 funtami złota^[2]. Ostatecznie papieżem został Sergiusz, jako kandydat kompromisowy, zatwierdzony przez Teodora, a następnie także przez Paschalisa (który po cichu namawiał egzarchę Jana Platyna, do unieważnienia elekcji, do czego jednak nie doszło)^[2].

W okresie pontyfikatu Sergiusza I doszło do poważnego sporu z Bizancjum^[1]. Papież odmówił uznania uchwał zwołanego przez cesarza Justyniana II soboru trullańskiego (w 692, gdzie m.in. ograniczono władzę papieską i potępiono celibat), cesarz w odpowiedzi nakazał uwięzić papieża. Nie doszło jednak do aresztowania, w obronie papieża stanął lud Rzymu oraz wojsko; wysłannicy cesarscy zostali wypędzeni^[1].

Interesował się także sprawami Kościoła na Zachodzie – nadał paliusz arcybiskupowi Canterbury Bertwaldowi, przywrócił na stanowisko biskupa, Wilfryda z Yorku, a także konsekrował biskupa Rawenny, Damiana^[2].

Papież Sergiusz I nakazał odrestaurować bazylikę św. Piotra oraz swój dawny kościół tytularny św. Zuzanny; 8 stycznia 688 uroczyście przeniesiono szczątki papieża Leona I Wielkiego do grobowca w bazylice św. Piotra^[2]. Sergiusz wprowadził zmiany liturgiczne – zwyczaj śpiewu Agnus Dei (Baranku Boży) do mszy, święto Ofiarowania Pańskiego do kalendarza liturgicznego, święto Podwyższenia Krzyża Świętego, procesje maryjne w święta Zwiastowania, Zaśnięcia, Narodzin i Oczyszczenia^[1].

Udzielił sakry biskupiej późniejszemu świętemu, Willibrodowi^[3].

Został pochowany w bazylice św. Piotra. Uznany za świętego, wspominany jest w katolickim kalendarzu liturgicznym 8 września^[4].

• kult świętych
• modlitwa za wstawiennictwem świętego
• święci i błogosławieni Kościoła katolickiego

• Pope St. Sergius I. Catholic Encyclopedia. [dostęp 2012-10-13]. (ang.).