Sewofluran – Wikipedia, wolna encyklopedia
| |||||||||||||
| |||||||||||||
Ogólne informacje | |||||||||||||
Wzór sumaryczny | C4H3F7O | ||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Masa molowa | 200,06 g/mol | ||||||||||||
Identyfikacja | |||||||||||||
Numer CAS | |||||||||||||
PubChem | |||||||||||||
DrugBank | |||||||||||||
| |||||||||||||
| |||||||||||||
| |||||||||||||
Podobne związki | |||||||||||||
Podobne związki | |||||||||||||
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa) | |||||||||||||
Klasyfikacja medyczna | |||||||||||||
ATC | |||||||||||||
|
Sewofluran (1,1,1,3,3,3-heksafluoro-2-(fluorometoksy)propan) – organiczny związek chemiczny, fluorowany eter metylopropylowy. Wziewny środek znieczulający ogólnie. Działanie anestetyczne występuje szybko i zależy od stężenia wdychanego środka, posiada słabe działanie analgetyczne. Wpływ na napięcie mięśni prążkowanych jest niewielki, ale nasila działanie niedepolaryzujących środków zwiotczających.
Właściwości
[edytuj | edytuj kod]Wchłanianie par sewofluranu przez pęcherzyki płucne jest zdecydowanie szybsze od halotanu czy izofluranu. Indukcja znieczulenia następuje w ciągu 1–2 min. Eliminacja leku zachodzi w bardzo krótkim czasie również drogą oddechową.
Wskazania
[edytuj | edytuj kod]Lek szczególnie przydatny w znieczuleniu do zabiegów krótkotrwałych i wymagających szybkiego wprowadzenia do znieczulenia i szybkiego wybudzenia się po zabiegu. Ma przyjemną woń, nie drażni dróg oddechowych. Może być stosowany do indukcji i do podtrzymywania znieczulenia.
Dawkowanie
[edytuj | edytuj kod]Głębokość znieczulenia można zapewnić stężeniami 0,5–3% obj. w mieszaninie gazów oddechowych.
Działania niepożądane
[edytuj | edytuj kod]Przy większych stężeniach ma hamujący wpływ na układ krążenia (przede wszystkim obniżenie ciśnienia tętniczego). W zależności od dawki wywołuje depresję ośrodka oddechowego. Może powodować zwiększony metabolizm mięśni szkieletowych. W obecności pochłaniacza dwutlenku węgla może dochodzić do powstawania substancji toksycznych (m.in. tlenku węgla)[1]. Z tego względu zalecana jest wyjątkowa ostrożność podczas używania leku do długotrwałych znieczuleń. Lek zwiększa wrażliwość mięśnia sercowego na arytmogenne działanie egzogennej adrenaliny.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Z.X. Fang, E.I. Eger, M.J. Laster, B.S. Chortkoff i inni. Carbon monoxide production from degradation of desflurane, enflurane, isoflurane, halothane, and sevoflurane by soda lime and Baralyme.. „Anesth Analg”. 80 (6), s. 1187–1193, Jun 1995. PMID: 7762850.