Sidur – Wikipedia, wolna encyklopedia

Modlitewnik Sidur (egzemplarz datowany na IX wiek)

Sidur (hebr. סידור = „porządek modlitw”, często błędnie zapisywany jako siddur kopiując angielską pisownię dostosowaną do angielskiej wymowy, pl. sidurim; jid. sider) – modlitewnik żydowski, do użytku synagogalnego i domowego, zawierający modlitwy na dni powszednie i zwykłe szabaty[1].

Początki współczesnych modlitewników sięgają okresu gaonów. W IX w. hiszpański kahał zadał pytanie o możliwość uporządkowania codziennych modlitw. Wydana w odpowiedzi responsa rabina Amrama Gaona z Sury „Seder Rav Amram”, zdobyła dużą popularność i jako pierwowzór modlitewnika był przez wieki uznawany przez wyznawców judaizmu[2]. Kolejne, szersze opracowanie siduru przypisywane jest Saadji Gaonowi z X w., do którego w XVI wieku włączono pieśń „Lecha dodi…”. Obecnie poszczególne odłamy judaizmu wydają własne, odrębne modlitewniki[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Magdalena Bendowska: Sidur. [w:] Polski słownik judaistyczny Delet [on-line]. Żydowski Instytut Historyczny. [dostęp 2021-05-05]. (pol.).
  2. Rafał Żebrowski: Responsy. [w:] Polski słownik judaistyczny [on-line]. Żydowski Instytut Historyczny. [dostęp 2015-03-26]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-02)]. (pol.).