Sin-szumu-liszir – Wikipedia, wolna encyklopedia
Sin-szumu-liszir (akad. Sîn-šumu-līšir[1], tłum. „O Sinie, niechaj imię ma się dobrze”[2]) – uzurpator, który wszczął rebelię w Asyrii w 626 r. p.n.e. Nie należał do Sargonidów, lecz sprawował chwilową władzę przed Sin-szar-iszkunem. Wymienia go Urucka lista królów.
Sin-szumu-liszir był eunuchem zajmującym wysokie stanowisko na dworze asyryjskiego króla Aszurbanipala[3]. Po śmierci Aszurbanipala w 627 r. p.n.e. odegrał decydującą rolę w osadzeniu na tronie Asyrii Aszur-etil-ilani, młodszego syna króla[3]. Zgodnie z zachowanymi źródłami użył on swych własnych oddziałów wojskowych do ochrony księcia, a po jego koronacji zmusił trzech dygnitarzy do złożenia przysięgi lojalności wobec młodego króla[3].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Grayson A.K., Königslisten und Chroniken. B. Akkadisch, w: Reallexikon der Assyriologie, tom VI (Klagesang-Libanon), Walter de Gruyter, Berlin - New York 1980-83, s. 133.
- ↑ hasło ešēru, The Assyrian Dictionary, tom 4 (E), The Oriental Institute, Chicago 2004, s. 354.
- ↑ a b c hasło Sin-shumu-lishir, [w:] Gwendolyn Leick, Who's Who..., s. 157.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- hasło Sin-shumu-lishir, [w:] Gwendolyn Leick, Who's Who in the Ancient Near East, London and New York 2002, s. 157.