Sojuz 35 – Wikipedia, wolna encyklopedia

Sojuz 35
Dane misji
Indeks COSPAR

1980-27A

Zaangażowani

ZSRR

Pojazd
Statek kosmiczny

Sojuz 7K-T

Masa pojazdu

6 800 kg

Rakieta nośna

Sojuz-U

Załoga
Załoga

Leonid Popow (1)
Walerij Riumin (3)

Start
Miejsce startu

Bajkonur, Kazachstan

Początek misji

9 kwietnia 1980 (13:38:22 UTC)

Orbita okołoziemska
Apogeum

259,7 (360,3) km

Perygeum

198 (348,7) km

Okres orbitalny

88,81 (91,44) min

Inklinacja orbity

51,64°

Lądowanie
Miejsce lądowania

140 km SE od Dżezkazganu

Lądowanie

3 czerwca 1980 (15:06:23 UTC)

Czas trwania misji

55d, 01h, 28m, 01s. (lot kapsuły Sojuz 35)
184d, 20h, 11m, 35s (czas lotu kosmonautów)

Liczba okrążeń Ziemi

869

Program Sojuz

Salut 6 EO-4 (kod wywoławczy «Днепр» - Dniepr) – czwarta podstawowa załoga stacji Salut 6 i zarazem ósma udana misja załogowa na tę stację. Załoga powróciła na Ziemię na pokładzie statku Sojuz 37.

Załoga

[edytuj | edytuj kod]

Rezerwowa

[edytuj | edytuj kod]

Lądowanie

[edytuj | edytuj kod]

Załoga Sojuza 36

Przebieg misji

[edytuj | edytuj kod]

W pierwotnie wyznaczonej załodze inżynierem pokładowym miał być Walentin Lebiediew, ale z lotu wykluczyła go kontuzja kolana odniesiona podczas ćwiczeń na trampolinie. Na jego miejsce wyznaczony został Walerij Riumin, który był członkiem poprzedniej (EO-3) stałej załogi Saluta 6.

Po wejściu na pokład stacji, Riumin stwierdził zmatowienie iluminatorów stacji oraz liczne ubytki na ich powierzchniach, spowodowane przez mikrometeoryty i śmieci orbitalne. Kosmonauci wymienili elementy systemów orientacji i podtrzymywania życia stacji, a także zainstalowali nowy system alarmowy. Zsynchronizowano także zegary na pokładzie stacji z zegarami kontroli lotów, dodano 80 kg baterię i wymieniono powietrze ze zbiorników Progressa 8.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]