Sojuz TM-4 – Wikipedia, wolna encyklopedia
Dane misji | |
Indeks COSPAR | 1987-104A |
---|---|
Zaangażowani | |
Oznaczenie kodowe | Okean (Ocean) |
Pojazd | |
Statek kosmiczny | |
Masa pojazdu | 7070 kg |
Załoga | |
Załoga | Władimir Titow (2) |
Załoga powrotna | Anatolij Sołowiow (1) |
Start | |
Miejsce startu | Bajkonur kompleks 1 |
Początek misji | 21 grudnia 1987; 11:18:03 UTC |
Orbita okołoziemska | |
Liczba orbit | ~2890 |
Apogeum | 357 km |
Perygeum | 337 km |
Inklinacja orbity | 51,6° |
Lądowanie | |
Miejsce lądowania | 180 km SE od Dżezkazganu |
Lądowanie | 17 czerwca 1988; 10:12:32 UTC |
Czas trwania misji | 178 d, 22 h, 54 min, 29 s |
Program Sojuz |
Sojuz TM-4 – radziecka załogowa misja kosmiczna, stanowiąca czwartą ekspedycję na stację kosmiczną Mir. Manarow i Titow zastąpili na pokładzie stacji Romanienkę i Aleksandrowa. Anatolij Lewczenko był kosmonautą programu Buran, przygotowującym się do lotów orbitalnych. Powrócił na Ziemię w Sojuzie TM-3 razem z Romanienką i Aleksandrowem.
Przed opuszczeniem stacji, Romanienko i Aleksandrow zademonstrowali nowej załodze działanie sprzętu wykorzystywanego do spacerów kosmicznych. Nowa załoga dostarczyła na stację eksperymenty przyrodnicze, w tym aparat do hodowli kryształów Ajnur, zainstalowany na pokładzie modułu Kwant. Obie załogi przeprowadziły symulację ewakuacji stacji.
Titow i Manarow przeprowadzili badania galaktyk i grup gwiezdnych w spektrum ultrafioletowym przy pomocy teleskopu Głazar na pokładzie modułu Kwant. Ze względu na długie - do 8 minut - czasy naświetlania, na czas eksperymentów zabroniono kosmonautom wykonywać nawet najdrobniejszych ruchów.