Stanisław Jaworski (chorąży) – Wikipedia, wolna encyklopedia
chorąży | |
Data i miejsce urodzenia | 24 grudnia 1898 |
---|---|
Data i miejsce śmierci | 30 lipca 1944 |
Przebieg służby | |
Siły zbrojne | |
Jednostki | |
Stanowiska | zastępca dowódcy szwadronu |
Główne wojny i bitwy | wojna polsko-bolszewicka |
Odznaczenia | |
Stanisław Jaworski vel Jan Barczyk[1] (ur. 24 grudnia 1898 w Krakowie, zm. 30 lipca 1944 w Pomiechówku) – chorąży Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodził się 24 grudnia 1898 w Krakowie, w rodzinie Michała i Anny z Pawliszynów[2][3][4][1].
W czasie wojny z bolszewikami walczył w szeregach 11 Pułku Ułanów Legionowych, a później przez kolejnych 19 lat służył w tym oddziale, w garnizonie Ciechanów[3][5][6]. W czasie kampanii wrześniowej na stanowisku zastępcy dowódcy szwadronu gospodarczego[7].
Został aresztowany jako zakładnik i 6 lipca 1944 osadzony w więzieniu karno-śledczym Gestapo w Forcie III w Pomiechówku[1]. Tam 30 lipca 1944 został zamordowany razem z dziewięcioma innymi żołnierzami 11 puł. i pochowany w grobie zbiorowym na cmentarzu przy ulicy Płońskiej w Ciechanowie[1].
Był żonaty, bezdzietny[8].
Ordery i odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Krzyż Srebrny Orderu Wojskowego Virtuti Militari nr 2392 – 1922[9][4][10][6]
- Krzyż Niepodległości – 3 maja 1932 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”[11][3][5]
- Krzyż Walecznych dwukrotnie[12]
- Krzyż Zasługi[12]
- Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921[12]
- Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości[12]
- Medal Zwycięstwa[12]
- łotewski Medal Pamiątkowy 1918-1928[12]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d Tu podano, że urodził się 27 grudnia 1898 we wsi Leszczawa Dolna. Baza więźniów Fortu III w Pomiechówku. Fundacja Fort III Pomiechówek. [dostęp 2022-02-18].
- ↑ Kolekcja ↓, s. 1.
- ↑ a b c Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-02-18]..
- ↑ a b Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2022-02-18]..
- ↑ a b Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 4 lipca 1932, s. 333.
- ↑ a b Soniński 1928 ↓, s. 36.
- ↑ Kukawski 2012 ↓, s. 52.
- ↑ Kolekcja ↓, s. 2.
- ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 2 z 18 lutego 1922, s. 111.
- ↑ Księga Jazdy Polskiej 1938 ↓, s. 412.
- ↑ M.P. z 1932 r. nr 109, poz. 142.
- ↑ a b c d e f Kolekcja ↓, s. 3.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Jaworski Stanisław. [w:] Kolekcja Orderu Wojennego Virtuti Militari, sygn. I.482.2-214 [on-line]. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-11-06].
- Dziennik Personalny Ministerstwa Spraw Wojskowych. [dostęp 2022-01-19].
- Lesław Kukawski: Historia pułku. W: 11 Pułk Ułanów Legionowych im. Marszałka Edwarda Śmigłego-Rydza. Krzysztof Mijakowski (red.). Edipresse Polska SA, 2012, seria: Wielka Księga Kawalerii Polskiej 1918–1939. ISBN 978-83-7769-341-4.
- Józef Soniński: Zarys historji wojennej 11-go pułku ułanów legionowych. Warszawa: Wojskowe Biuro Historyczne, 1928, seria: Zarys historii wojennej pułków polskich 1918–1920.
- Księga Jazdy Polskiej. Bolesław Wieniawa-Długoszowski (red.) Bronisław Rakowski (red.) Władysław Dziewanowski (red.) Karol Koźmiński (red.) Stanisław Strumph-Wojtkiewicz (red.) Stanisław Ostoja-Chrostowski (red.) Stanisław Haykowski (ilust.). Warszawa: Zakłady Graficzne Instytutu Wydawniczego „Biblioteka Polska”, 1938.