French
DeutschStanisław Kmita – Wikipedia, wolna encyklopedia
 Szreniawa | |
| Data urodzenia | ok. 1450 |
|---|---|
| Data śmierci | |
| Ojciec | |
| Matka | Marta Watroba |
| Żona | Katarzyna Tarnowska |
Stanisław Kmita Sobieński herbu Szreniawa, z łac. Stanislaus Kmitha de Vissnicze (ok. 1450–1511), z Wiśnicza, z Sobienia – wojewoda ruski (1507–1511), kasztelan sanocki (1488-89) i przemyski (1489–1501), podkomorzy przemyski (1487-88), starosta przemyski (1502–1511) oraz spiski, wojewoda bełski (1501).
Był synem Jana Noska Kmity – kasztelana przemyskiego i lwowskiego i Marty Wątróbczanki oraz prapradziadem carowej Maryny Mniszchówny.
Był studentem Uniwersytetu Krakowskiego w 1465 roku, kanonikiem sandomierskim w latach 1479–1483[1].
Był świadkiem wydania przywileju piotrkowskiego w 1496 roku[2]. 6 maja 1499 roku podpisał w Krakowie akt odnawiający unię polsko-litewską[3]. Podpisał dyplom elekcji Zygmunta I Starego na króla Polski i wielkiego księcia litewskiego[4] na sejmie w Piotrkowie 8 grudnia 1506 roku[5].
Ożeniony najpierw z córką Przecława z Dmosic (zm. 1474) – starosty spiskiego, a następnie wziął ślub przed 1477 r. z Katarzyną Tarnowską - córką Jana Amora Iuniora Tarnowskiego.
Miał syna; Piotra, Stanisława Kmitę z Leska (zm. 1538) – kasztelana lwowskiego (1536) i wojewody bełskiego (1537), (bezdzietnego), oraz córki;
Annę (żonę; Jakuba Kobyleńskiego – podkomorzego i starostę wieluńskiego i Andrzeja Barzi - podkomorzego przemyskiego (1536), wojskiego medyckiego.
i Katarzynę Kmitę - żonę Andrzeja Stadnickiego (zmarłego w 1551 r.) ze Żmigrodu.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Jan Wiśniewski, Katalog prałatów i kanoników sandomierskich od 1186-1926 r. tudzież sesje kapituły sandomierskiej od 1581 do 1866 r., Radom 1928, s. 146.
- ↑ Jan Wincenty Bandtkie, Ius Polonicum : codicibus veteribus manuscriptum et editionibus quibusque collatis, Warszawa 1831, s. 359.
- ↑ Akta unji Polski z Litwą, 1385-1791, wydali Stanisław Kutrzeba i Władysław Semkowicz, Kraków 1932, s. 122.
- ↑ Ludwik Finkel, Elekcya Zygmunta I. Sprawy dynastyi Jagiellońskiej i Unii Polsko-Litewskiej, Kraków 1910, s. 215.
- ↑ Corpus iuris Polonici. Sectionis 1, Privilegia, statuta, constitutiones, edicta, decreta, mandata regnum Polniae spectantia comprehendentis. Vol. 3, Annos 1506-1522 continentis, Kraków 1906, s. 10-11.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]