Stanisław Lanckoroński (zm. 1489) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Stanisław Lanckoroński
Herb
Zadora
Rodzina

Lanckorońscy herbu Zadora

Data urodzenia

1412

Data śmierci

1489

Ojciec

Mikołaj

Matka

Felicja Lis

Żona

Anna Kurozwęcka

Dzieci

Stanisław Lanckoroński

Stanisław Lanckoroński z Brzezia, Lanckorony i Wodzisławia zwany Marszałkowic herbu Zadora (14121489) – marszałek nadworny koronny w latach 1479-1489, kuchmistrz koronny w 1475 roku[1], dyplomata.

Był synem Mikołaja i Felicji Lis.

W 1468 powołany w skład delegacji polskiej do króla Czech Jerzego z Podiebradów, w celu nakłonienia go do przeznaczenia tronu czeskiego Władysławowi Jagiellończykowi. Brał czynny udział w zmaganiach militarnych Władysława Jagiellończyka z Maciejem Korwinem o Śląsk i Morawy. W 1475 jako kuchmistrz wielki koronny odprowadził królewnę Jadwigę Jagiellonkę do Bawarii, gdzie poślubiła Jerzego Bogatego. W 1478 wraz z Janem Długoszem odbył poselstwo do Budy i Wyszehradu, gdzie doprowadził do rozejmu z Korwinem.

Był jednym z najbogatszych możnowładców małopolskich.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Urzędnicy centralni i nadworni Polski XIV-XVIII wieku. Spisy". Oprac. Krzysztof Chłapowski, Stefan Ciara, Łukasz Kądziela, Tomasz Nowakowski, Edward Opaliński, Grażyna Rutkowska, Teresa Zielińska. Kórnik 1992, s. 160.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]