Stanisław Trzciński (kulturoznawca) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Stanisław Trzciński

Stanisław Trzciński (2023)
Imię i nazwisko	Stanisław Wojciech Trzciński
Data i miejsce urodzenia	27 grudnia 1972 Warszawa
Aktywność	od 1992
Powiązania	STX Music Solutions, Uniwersytet SWPS, PrzestrzenMuzyki.pl, STX Jamboree, Nagroda Muzyczna „Fryderyk”, Universal Music Polska, Radiospacja, Radio PiN, Żoliborz

Stanisław Wojciech Trzciński (ur. 27 grudnia 1972 w Warszawie) – polski kulturoznawca i ekonomista, doktor nauk o kulturze i religii, nauczyciel akademicki, menedżer kultury, organizator koncertów, przedsiębiorca, wydawca muzyczny i dziennikarz muzyczny. Autor książki „Zarażeni dźwiękiem. Rynek muzyczny w czasach sztucznej inteligencji”^[1][2].

Wykładowca^[3][4] oraz członek zespołu Centrum Badań nad Gospodarką Kreatywną^[5] Uniwersytetu Humanistycznospołecznego SWPS w Warszawie. Gościnnie wykłada w Collegium Civitas w Warszawie^[6][7]. Bada polski rynek muzyczny i współczesnych odbiorców muzyki^[8][9]. Opisuje również sytuację prawną oraz materialną twórców w dobie rewolucji technologicznej w świecie cyfrowym^[10][11]. Laureat Nagrody Specjalnej ZAiKS-u w 2022 roku^[12] za wieloletni wkład w rozwój polskiej kultury^[13]

Właściciel i prezes zarządu agencji STX Music Solutions^[14], wcześniej znanej jako STX Records^[15], współzałożyciel agencji eventowej STX Jamboree^[16], pomysłodawca^[17] i właściciel^[18] portalu internetowego i aplikacji mobilnych PrzestrzenMuzyki.pl^[19].

Ekspert w dziedzinie marketingu muzycznego^[20][21]. Uczestnik, mówca motywacyjny i gospodarz licznych paneli dyskusyjnych, konferencji, seminariów, sympozjów naukowych, warsztatów i targów dotyczących kultury, muzyki, zarządzania czy marketingu^[16].

W latach 1992–1994 współwłaściciel i promotor warszawskiego klubu Filtry^[22][23][24].

Dyrektor artystyczno-repertuarowy A&R w Universal Music Polska od 1995 do 2000 roku^[25].

W latach 1997–2011 autor i wydawca serii 35 albumów muzycznych. Kompilacje Pozytywne Wibracje^[26], które zostały nagrodzone w 2005 roku złotą płytą^[27] oraz dwukrotnie nagrodzone złotą płytą (w 2007 i 2008 roku^[28][16]) Pieprz i Wanilia^[16], zyskały największą rozpoznawalności i popularność w Polsce. W 2014 roku był współwydawcą nagrodzonego platynową płytą albumu koncertowego CD i DVD Night in Calisia Live w wykonaniu laureatów Grammy Awards Włodka Pawlika i Randy Breckera wraz z Filharmonikami Kaliskimi pod dyr. Adama Klocka^[29].

Menedżer gwiazd, w latach 1997–1999 Anny Marii Jopek, 1999–2002 Renaty Gabryjelskiej i w 2004 Natalii Lesz^[4].

Z ojcem Wojciechem Trzcińskim od 2003 roku współtworzył Centrum Artystycznego Fabryka Trzciny^[30]. Od 2006 do 2010 roku kompilował i wydawał serię płyt Sygnowano Fabryka Trzciny^{[31][16][32][33]}.

Od 2004 roku ze swoim wspólnikiem Pawłem Marią Kwiatkowskim^[34] zrealizował w Polsce i Wielkiej Brytanii ponad 150 koncertów artystów polskich i zagranicznych, m.in. Macy Gray, Seal, Grace Jones, Kylie Minogue, Kool & The Gang, Gregory Porter, Woody Allen & His New Orleans Jazz Band, Al Di Meola, Scorpions, ZAZ, Take 6, Raphael Saadiq, Benjamin Clementine, The Brand New Heavies, Heather Small & M People, Incognito, Giulia Y Los Tellarini czy Goran Bregovic^[16][35].

Jako współproducent i współscenarzysta, zorganizował od 2007 do 2018 roku na zlecenie ZPAV dwanaście gal wręczenia Nagród Muzycznych Fryderyk transmitowanych w Telewizji Polskiej, współpracując przy tym z wieloma polskimi artystami, m.in. Tomaszem Stańko, Krzysztofem Pendereckim, Wojciechem Młynarskim, Zbigniewem Wodeckim, Jerzym Dudusiem Matuszkiewiczem, Dawidem Podsiadło, Katarzyną Nosowską, Kubą Badachem czy Brodką^[36][37].

Organizator i producent wydarzeń artystycznych, imprez masowych i festiwali muzycznych, m.in. festiwalu PKO BP London Live w Wembley Arena w 2008 roku^[38][39], koncertu Zaczęło Się w Polsce z udziałem m.in. Lecha Wałęsy (happening tzw. efekt domina^[40]) w ramach obchodów 20. rocznicy odzyskania wolności w 1989 roku w Stoczni Gdańskiej dla 100 000 ludzi w 2009 roku^[41][42]. Pozytywne Wibracje Festival w latach 2010–2012 w Białymstoku (jako dyrektor artystyczny)^{[43][44][45][46]}, spektaklu - oratorium Kolęda-Nocka 30 lat później (także jako współscenarzysta) w ramach 30 rocznicy wprowadzenia stanu wojennego w Polsce w 2011 roku w Studiu ATM w Warszawie^[47][48], a także transmitowanego w Telewizji Polskiej: jubileuszowego Koncertu 100-lecia ZAiKS-u w Teatrze Wielkim - Operze Narodowej w Warszawie w 2018 roku (także jako współreżyser i współscenarzysta) z udziałem ponad 300 polskich twórców i artystów^[49][50][51].

Felietonista i stały współpracownik polskiej edycji miesięcznika Playboy od 1993 do 1995 roku. Wspólnie z Krzysztofem Mroziewiczem przeprowadził w 1993 roku wywiad z ukrywającym się w Tunisie Jasirem Arafatem. Materiał został przetłumaczony na wiele języków i opublikowany m.in. w niemieckiej edycji magazynu Playboy^[52].

Od 2004 roku do 2008 roku dyrektor programowy i muzyczny śląskiej rozgłośni NRJ FM (Nowe Radio Jazz)^[53]. Od 2004 do 2012 roku związany z Radiem PiN, gdzie był autorem cotygodniowych audycji^[54] i serii płytowej Pinacolada^[55]. Od 2020 roku autor cotygodniowej audycji Pinacolada 2.0 w rozgłośni Radiospacja^[56].

W 2008 roku był szefem działu kultury dwutygodnika Gala^[57], w 2011 roku felietonistą tygodnika Przekrój^[58].

W latach 1988–1990 wszedł w skład prezydium Międzyszkolnego Komitetu Solidarności^[59] i redakcji Międzyszkolnego Serwisu Informacyjnego Wydarzenia^[60]. W 1989 roku jeden z bliskich współpracowników Jacka Kuronia w sztabie wyborczym Komitetu Obywatelskiego Solidarność na warszawskim Żoliborzu^{[61][62][63][64][65]}.

Lokalny społecznik i redaktor naczelny portalu Żoliborz Oficerski^[66]. Od 2017 roku wiceprezes Stowarzyszenia Nie dla Mostu i Trasy Krasińskiego^[67][68].

Od 2018 roku fundator i prezes zarządu Fundacji Niespodzianka^[69], działającej na rzecz upowszechniania wiedzy o przemianach ustrojowych w Polsce i Europie Centralnej w 1989 roku^[70].

Członek Stowarzyszenia Autorów ZAiKS^[71] i Akademii Fonograficznej ZPAV^[72].

Od 2022 roku doktor w dyscyplinie nauk o kulturze i religii Uniwersytetu Humanistycznospołecznego SWPS w Warszawie na Wydziale Nauk Humanistycznych. Wyróżniona rozprawa doktorska napisana pod kier. prof. dr hab. Doroty Ilczuk^[73]: „W poszukiwaniu typologii odbiorców muzyki w dobie cyfryzacji"^[74][35].

Autor wydanej nakładem Wydawnictwa Naukowego PWN monografii „Zarażeni dźwiękiem. Rynek muzyczny w czasach sztucznej inteligencji”, będącej pierwszym w Europie Centralnej podręcznikiem akademickim o rynku muzycznym^[2][75]. Publikacja dwa tygodnie po swojej premierze została uznana przez PWN za najlepiej sprzedającą się książkę września „Bestseller Top 1” w 2023 roku^[76].

Autor licznych publikacji popularnonaukowych^[77] oraz opublikowanego przez Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu w kwartalniku „Acta Universitatis Nicolai Copernici". Zarządzanie artykułu naukowego „Marketing muzyczny na przykładzie sojuszu marek” na temat współpracy gestora marki wina przeznaczonego dla masowego odbiorcy z niezależnym ośrodkiem sztuki^[16].

Magister Wydziału Ekonomii i absolwent Prywatnej Wyższej Szkoły Businessu i Administracji w Warszawie na katedrze Marketing i Zarządzanie w 1995 roku^[16]. Student socjologii na Wydziale Filozofii i Socjologii Uniwersytetu Warszawskiego w roku akademickim 1991/1992^[16]. Absolwent LX Liceum Ogólnokształcącego im. Wojciecha Górskiego w Warszawie w 1991 roku^[16].

Jego ojcem jest kompozytor Wojciech Trzciński^[30][78]. Do 2002 roku był związany z Renatą Gabryjelską^[79]. Do 2020 roku był partnerem Jagny Ambroziak^[80], z którą od 2010 roku ma syna Jana^[11].

• Życiorys Stanisława Trzcińskiego (pol.)
• Biography of Stanisław Trzciński (ang.)
• Publikacje medialne Stanisława Trzcińskiego (pol.)
• Materiały filmowe ze Stanisławem Trzcińskim (pol.)