Szkoła na Boninie w Poznaniu – Wikipedia, wolna encyklopedia

Szkoła na Boninie
Ilustracja
Widok od strony dziedzińca, od lewej: sala gimnastyczna, łącznik i budynek dydaktyczny
Państwo

 Polska

Miejscowość

Poznań

Adres

ul. Widna 1

Typ budynku

szkoła

Rozpoczęcie budowy

1928

Ukończenie budowy

1929

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej znajduje się punkt z opisem „Szkoła na Boninie”
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Szkoła na Boninie”
Położenie na mapie Poznania
Mapa konturowa Poznania, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Szkoła na Boninie”
Ziemia52°25′46,87″N 16°54′29,10″E/52,429686 16,908083

Szkoła na Boninie – budynek szkolny zlokalizowany w Poznaniu, na Boninie, przy ul. Widnej 1.

Na terenach w rejonie ulicy Widnej postanowiono w końcu lat 20. XX wieku stworzyć wzorcowy kompleks szkolno-wychowawczy, w oparciu o najnowsze tendencje pedagogiczne tamtego okresu. Plan takiego zespołu stworzył Kazimierz Ruciński. Zawarł w nim wieloobiektową wizję urbanistyczną, zawierającą dwuoodziałową szkołę powszechną, ochronkę, boiska i dwa domy nauczycielskie. Wszystko to spinać miał rozległy ogród francuski o kilku kwaterach.

Do realizacji całości programu nigdy nie doszło. W latach 1928–1929 zbudowano tylko jeden budynek szkolny z łącznikiem i salę gimnastyczną. Była to pierwsza część symetrycznego założenia szkolnego. Druga już nie powstała. Początkowo uczyły się w niej wyłącznie dziewczęta (około 700 dzieci). Poświęcenia obiektu dokonał ksiądz Witold Żuchowski, a pierwszym dyrektorem była Helena Schneiderówna[1]. Szkole towarzyszy park angielski (3 ha), na którego skraju w 1948 zbudowano harcówkę (w miejscu projektowanej ochronki). Obok stoi boniński pomnik harcerski. W 1945 szkoła znacznie ucierpiała podczas walk o Cytadelę. Naukę wznowiono 4 września 1945 bez zajęć w zniszczonej jeszcze wówczas sali gimnastycznej. Na trzy zmiany uczyło się tam wtedy 610 dzieci, a kierownikiem została Stefania Jasielska[2]. Ponownego poświęcenia dokonał ksiądz Czesław Garstecki. Władze oświatowe zlikwidowały patronat nad szkołą Marii Konopnickiej[1]. Imię Stefana Czarnieckiego nadano w 1975[3].

Szkoła, zaraz po ukończeniu (1929) służyła jako hotel turystyczny dla gości odwiedzających PeWuKę. Obecnie mieści XXV LO (w 1992 szkołę podstawową przeniesiono do budynku wzniesionego na Osiedlu Winiary)[3].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b Edmund Jurdziński, Z dziejów Winiar, parafii i kościoła (13), w: Życie Parafii św. Stanisława Kostki, nr 10(15)/1995, Poznań, s. 4
  2. ↑ Tadeusz Świtała, Poznań 1945. Kronika Wydarzeń, Poznań: Wydawnictwo Poznańskie, 1986, s. 277, ISBN 83-210-0607-8, OCLC 830203088.
  3. ↑ a b Ewa Burchard, Katarzyna Stelmachowska, Winiary jakie pamiętamy... Dawny Poznań i jego mieszkańcy w fotografiach i wspomnieniach, Wagros, Poznań, 2014, s.97, ISBN 978-83-63685-34-8

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
Architektura Międzynarodowych Targów Poznańskich i Powszechnej Wystawy Krajowej
Hale i pawilony
Budynki administracyjne
Dawne obiekty wystawowe
Dawne obiekty towarzyszące
Obiekty nieistniejące

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Szkoła_na_Boninie_w_Poznaniu&oldid=74285496”