T92 HMC – Wikipedia, wolna encyklopedia

T92 Howitzer Motor Carriage (HMC)
Ilustracja
Dane podstawowe
Państwo

 Stany Zjednoczone

Producent

Chrysler

Typ pojazdu

działo samobieżne

Trakcja

gąsienicowa

Załoga

8

Historia
Egzemplarze

4 prototypy

Dane techniczne
Silnik

8-cylindrowy, gaźnikowy silnik rzędowy Ford GAF 470 KM

Pancerz

13 – 25 mm

Długość

(bez armaty) 8512 mm

Szerokość

3344 mm

Wysokość

3058

Masa

62425 kg

Osiągi
Prędkość

24 km/h (po drodze)

Zasięg pojazdu

80-110 km

Pokonywanie przeszkód
Brody (głęb.)

1,20 m

Rowy (szer.)

135 cm

Ściany (wys.)

115 cm

Dane operacyjne
Uzbrojenie
haubica M1 240 mm
Użytkownicy
Stany Zjednoczone

T92 Howitzer Motor Carriage (HMC) – amerykańska haubica samobieżna opracowana w okresie II wojny światowej.

Pojazd powstał na nieco zmodyfikowanym podwoziu czołgu M26 Pershing, na którym zamontowano haubicę kalibru 240 mm M1. W marcu 1945 zamówiono krótką serię produkcyjną i pierwszy model testowy został zbudowany w lipcu tego roku. Równolegle prowadzono prace projektowe nad działem samobieżnym T93 Gun Motor Carriage (GMC) uzbrojonym w dłuższą, 8-calową (kaliber 203 mm) armatę.

Wersja T93 GMC z 8-calową armatą

Pierwotnie planowano, że T92 i T93 zostaną użyte w czasie inwazji na Japonię (operacja Downfall). Po wcześniejszej niż się spodziewano kapitulacji Japonii żaden z tych pojazdów nie wszedł jednak do produkcji seryjnej i nigdy nie zostały one użyte bojowo.