Tobołów (polana) – Wikipedia, wolna encyklopedia

Tobołów
Ilustracja
Polana Tobołów z górną stacją kolei linowej, widok w kierunku Obidowca
Państwo

 Polska

Położenie

województwo małopolskie

Pasmo

Gorce, Karpaty

Zagospodarowanie

łąki, zabudowania

Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Tobołów”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Tobołów”
Położenie na mapie powiatu limanowskiego
Mapa konturowa powiatu limanowskiego, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Tobołów”
Położenie na mapie gminy Niedźwiedź
Mapa konturowa gminy Niedźwiedź, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Tobołów”
Ziemia49°34′39″N 20°04′07″E/49,577500 20,068611

Tobołów – polana w Gorcach.

Położenie

[edytuj | edytuj kod]

Polana rozpościera się w środkowej części niedługiego, lecz masywnego ramienia górskiego, odchodzącego od szczytu Obidowca w kierunku północnym, w widły potoków Porębianka i Koninka. Zajmuje grzbietowe fragmenty tego ramienia, od kulminacji zwanej Tobołowem (lub Czołem Tobołowa[1], 994 m n.p.m.) na południu po wzniesienie Tobołczyka (969 m n.p.m.) na północy[2].

Polana stanowi własność prywatną. Znajduje się na obszarze Gorczańskiego Parku Narodowego (obwód ochronny Suchora), w granicach wsi Poręba Wielka w województwie małopolskim, w powiecie limanowskim, w gminie Niedźwiedź[2]

Przyroda

[edytuj | edytuj kod]

Do lat 80. XX w. polana wyróżniała się bogactwem florystycznym. Obecnie, na skutek zaprzestania użytkowania gospodarczego (wypas, koszenie), jej roślinność stopniowo ubożeje. Miejsce wielogatunkowych łąk zajmują ubogie łąki bliźniczkowe zwane „psiarami” (związek Nardion). W kolejnych etapach sukcesji wkraczają tu borówczyska z borówką czernicą, a za nimi młodniki świerkowe. Warunkiem utrzymania walorów przyrodniczych polany jest jej systematyczne odkrzaczanie oraz koszenie lub wypasanie. Niebagatelne znaczenie ma również wydeptywanie przez turystów oraz narciarskie wykorzystanie polany, prowadzące do mechanicznego uszkadzania darni przy cienkiej pokrywie śniegowej oraz jej osłabiania przez długo zalegające płaty ubitego śniegu w miejscach o dużym ruchu narciarzy[3].

Rejon Tobołowa jest terenem występowania niewielkiej, rzadkiej sowy – włochatki, związanej ze starszymi drzewostanami bukowo-świerkowymi, którym towarzyszą polany lub wyręby.

Zagospodarowanie turystyczne

[edytuj | edytuj kod]

Na polanie Tobołów znajduje się górna stacja kolei krzesełkowej „Tobołów” z Koninek oraz bufet turystyczny. Zamontowana przez Gorczański Park Narodowy tablica przedstawia panoramę szczytów, jakie możemy oglądać z tej polany. Tutaj też ma swój początek ścieżka edukacyjna „Wokół doliny Poręby”[4].

Grzbietem przez polanę prowadzi wygodna droga, a nią zielony szlak turystyczny:

szlak turystyczny zielony KoninkiJaworzyna (Porębska)TobołówStarmaszkaSuchoraObidowiec. Odległość 4,1 km, suma podejść 610 m, suma zejść 40 m, czas przejścia 1:50 godz., ↓ 1:10 godz.[5]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Józef Nyka, Gorce. Przewodnik, wyd. 3, Warszawa: Sport i Turystyka, 1974, s. 264.
  2. a b Geoportal. Mapa lotnicza [online] [dostęp 2022-01-01].
  3. Zamontowana przez Gorczański Park Narodowy tablica informacyjna na polanie.
  4. M. Cieszkowski, P. Lubieński, Gorce – przewodnik dla prawdziwego turysty, P. Lubieński (red.), Pruszków: Oficyna Wydawnicza „Rewasz”, 2004, ISBN 83-89188-19-8.
  5. Gorce. Mapa turystyczna 1:50 000, Kraków: Compass, 2007, ISBN 83-89472-59-7.