U-366 – Wikipedia, wolna encyklopedia

U-366
Klasa

okręt podwodny

Typ

VII C

Historia
Stocznia

Flensburger Schiffsbau-Ges, Flensburg

Położenie stępki

22 maja 1942

Wodowanie

16 kwietnia 1943

 Kriegsmarine
Wejście do służby

5 marca 1944

Zatopiony

10 lutego 1944

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

na powierzchni 769 t
w zanurzeniu 871 t

Długość

67,1 m

Szerokość

6,2 m

Zanurzenie

4,74 m

Napęd
na powierzchni 2800 KM
w zanurzeniu 750 KM
Prędkość

na powierzchni 17,7 w.
w zanurzeniu 7,6 w.

Zasięg

na powierzchni 8550 Mm (10 w.)
w zanurzeniu 80 Mm (4 w.)

Uzbrojenie
5 wyrzutni torped (zapas 14)
lub 39 min TMB lub 26 min TMA, działo 88 mm
działko 20 mm
Załoga

50

U-366 – niemiecki okręt podwodny (U-Boot) typu VII C z okresu II wojny światowej. Okręt wszedł do służby w 1943 roku. Jedynym dowódcą był Oblt. Bruno Langenberg.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Wcielony do 5. Flotylli U-Bootów celem szkolenia załogi, od marca 1944 roku w 13. Flotylli jako jednostka bojowa.

Okręt odbył dwa patrole bojowe, podczas których nie zatopił żadnej jednostki przeciwnika.

U-366 został zatopiony 5 marca 1944 roku na Morzu Norweskim na północny zachód od Hammerfest rakietami wystrzelonymi przez samolot Fairey Swordfish z lotniskowca eskortowego HMS „Chaser”[1]. Zginęła cała 50-osobowa załoga U-Boota.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Dzień wcześniej samolot z tego lotniskowca wraz z niszczycielem HMS „Onslaught” zatopił U-472, a dzień później samodzielnie U-973.

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Lista okrętów podwodnych zatopionych przez samoloty Fairey Swordfish

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • U-366. www.uboat.net. [dostęp 2017-02-11]. (ang.).