U-606 – Wikipedia, wolna encyklopedia

U-606
Klasa

okręt podwodny

Typ

VIIC

Historia
Stocznia

Blohm und Voss

Położenie stępki

12 marca 1941

Wodowanie

27 listopada 1941

 Kriegsmarine
Wejście do służby

22 stycznia 1942

Zatopiony

22/23 lutego 1943

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność
• na powierzchni
• w zanurzeniu


769 t
871 t

Długość

67,1 m

Szerokość

6,2 m

Zanurzenie

4,74 m

Zanurzenie testowe

230 m
Obliczona głębokość krytyczna:
250–295 m

Napęd
spalinowo-elektryczny
Na powierzchni:
Dwa turbodoładowane,
6 cylindrowe silniki
wysokoprężne M6V 40/46,
Germaniawerft, o łącznej mocy
od 2,800 do 3,200 KM (2,400 kW)
przy 470 do 490 obr./min
W zanurzeniu:
Dwa silniki elektryczne
AEG GU 460/8-276
o łącznej mocy 750 KM
i rozwijające max 296 obr./min
Prędkość
• na powierzchni
• w zanurzeniu


17,7 w.
7,6 w.

Zasięg

Na powierzchni:
8550 Mm (10 w.)
W zanurzeniu:
80 Mm (4 w.)

Uzbrojenie
5 wyrzutni torped (zapas 14),
lub 39 min TMB,
lub 26 min TMA,
działo 88 mm,
działko 20 mm,
karabin maszynowy MG 42
Załoga

44 do 52

U-606 – niemiecki okręt podwodny typu VIIC. Odbył trzy patrole bojowe. Został zatopiony 22 lutego 1943 roku przez polski niszczyciel „Burza” i amerykański eskortowiec USCGC „Campbell” podczas ataku na konwój ON-166 na północ od wyspy Jan Mayen.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Zamówienie na budowę okrętu złożono w dniu 22 maja 1940 roku w stoczni Blohm und Voss w Hamburgu. Budowę rozpoczęto 12 marca 1941 roku, wodowanie nastąpiło w dniu 27 listopada 1941 roku, a w dniu 22 stycznia 1942 roku został wcielony do służby wchodząc w skład 5. Flotylli U-Bootów.

W składzie 5. Flotylli znajdował się do 31 sierpnia 1942 roku, gdzie nastąpiło zgranie załogi i trening. Następnie został wcielony do 11. Flotylli, wchodząc w jej skład do 31 października 1942 roku; w tym czasie wyszedł 14 września w pierwszy patrol bojowy pod dowództwem kpt. mar. Dietricha von der Esch. Podczas niego nie zdołał odnaleźć statków konwojów PQ 18 i QP 14, lecz 21 września 1942 zestrzelił atakującą go nieskutecznie łódź latającą Consolidated PBY Catalina z norweskiego 330. Dywizjonu RAF[1].

W dniu 17 października 1942 wyszedł z Bergen w drugi patrol bojowy na północnym Atlantyku, z nowym i ostatnim swoim dowódcą por. mar. Hansem-Heinrichem Döhlerem[1]. Patrolował następnie w ramach tzw. wilczych stad. W dniu 1 listopada 1942 roku wszedł w skład 9. Flotylli. W dniach 1 – 8 listopada 1942 roku brał udział w patrolu w ramach grupy okrętów podwodnych Natter. Podczas patrolu zatopił jeden statek i uszkodził statek-bazę wielorybniczą (następnie dobitą przez U-624)[1]. Patrol ukończył 5 grudnia w Breście, a 4 stycznia 1943 wypłynął w trzeci patrol[1]. W dniach 6 – 22 stycznia 1943 roku uczestniczył w grupie Falke na północnym Atlantyku, a po rozwiązaniu tej grupy, wszedł w skład nowo utworzonej grupy Haudegen i działał w tej grupie do 15 lutego 1943 roku.

Po rozwiązaniu grupy Haudegen samodzielnie kontynuował patrol. W nocy 22 lutego 1943 roku zaatakował konwój ON-166, torpedując trzy statki[1]. Został wykryty pod wodą przez polski niszczyciel ORP „Burza”, który skutecznie zaatakował go bombami głębinowymi, uszkadzając go i zmuszając do wynurzenia[1]. Wycofując się na powierzchni, został wykryty przez amerykański eskortowiec USCGC „Campbell” (zmobilizowany kuter Straży Wybrzeża). Starsze publikacje podawały, że „Campbell” staranował U-606, lecz według nowszych publikacji doszło do zderzenia okrętów (przy czym nie jest jasne, czy U-Bootem, który uderzył w burtę „Campbella” był U-606)[1]. „Campbell” następnie obrzucił U-606 dwoma bombami głębinowymi i ostrzelał z działa 76 mm i lekkiej broni. Uszkodzony okręt podwodny został samozatopiony przez otwarcie zaworów, tonąc 23 lutego nad ranem[1]. Zginęło 36 członków załogi, 12 wzięto do niewoli w tym 5 przez „Campbella”, a 7 przez załogę ORP „Burza”[1].

Pozycja zatopienia okrętu: 47°44′00″N 33°43′00″W/47,733333 -33,716667

W trakcie służby U-606 zatopił 3 statki o łącznym tonażu 20 527 BRT i uszkodził 2 statki o łącznym tonażu 21 925 BRT.

Patrole bojowe

[edytuj | edytuj kod]
Lp Dowódca Wyjście na patrol Powrót z patrolu Dni w morzu
1
Kptlt. Dietrich von der Esch
14 września 1942 – Bergen
26 września 1942 – Bergen
13 dni
2
Oblt. Hans-Heinrich Döhler
17 października 1942 – Bergen
5 grudnia 1942 – Brest
50 dni
3
Oblt. Hans-Heinrich Döhler
4 stycznia 1943 – Brest
22 lutego 1943 – Zatopiony
50 dni

Zaatakowane jednostki pływające

[edytuj | edytuj kod]
Data Godzina Pozycja ataku Nazwa BRT Bandera Konwój Typ ataku Status
28 października 1942
09:02 CET
Tankowiec Gurney E. Newlin
8225
HX-212
Torpedowy
Zatopiony
28 października 1942
05:37 CET
Statek baza wielorybnicza Kosmos II
16966
HX-212
Torpedowy
Uszkodzony (zatopiony przez U-624)
22 lutego 1943
22:20 CET
MS Chattanooga City
5687
ON-166
Torpedowy
Zatopiony
22 lutego 1943
22:20 CET
MS Empire Redshank
6615
ON-166
Torpedowy
Zatopiony (dobity przez korwetę ”Trillium”)
22 lutego 1943
22:20 CET
MS Expositor
4959
ON-166
Torpedowy
Uszkodzony (dobity przez U-303)

Przebieg służby

[edytuj | edytuj kod]

Dowódcy

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g h i Rafał Mariusz Kaczmarek. Burza, U 606 i konwój ON 166. "Morze, Statki i Okręty" nr 3/2013, ss.56-60

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Rafał Mariusz Kaczmarek. Burza, U 606 i konwój ON 166. „Morze, Statki i Okręty” nr 3/2013
  • Jerzy Pertek, Wielkie dni małej floty, Poznań: Wyd. Poznańskie, 1990, ISBN 83-210-0895-X, OCLC 749322797.
  • Edmund Kosiarz, Flota Białego Orła, Gdańsk: Wyd. Morskie, 1984, ISBN 83-215-3264-0, OCLC 835909501.
  • www.ubootwaffe.net: U-606. [dostęp 2009-08-07]. (ang.).