U-472 – Wikipedia, wolna encyklopedia

U-472

Klasa	okręt podwodny
Typ	VII C
Historia
Stocznia	Deutsche Werke AG, Kilonia
Położenie stępki	15 listopada 1941
Wodowanie	6 marca 1943
Kriegsmarine
Wejście do służby	26 maja 1943
Zatopiony	4 marca 1944
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	na powierzchni 769 t w zanurzeniu 871 t
Długość	67,1 m
Szerokość	6,2 m
Zanurzenie	4,74 m
Napęd
na powierzchni 2800 KM w zanurzeniu 750 KM
Prędkość	na powierzchni 17,7 w. w zanurzeniu 7,6 w.
Zasięg	na powierzchni 8550 Mm (10 w.) w zanurzeniu 80 Mm (4 w.)
Uzbrojenie
5 wyrzutni torped (zapas 14) lub 39 min TMB lub 26 min TMA, działo 88 mm działko 20 mm
Załoga	53

U-472 – niemiecki okręt podwodny (U-Boot) typu VII C z okresu II wojny światowej. Okręt wszedł do służby w 1943 roku. Jedynym dowódcą był Oblt. Wolfgang-Friedrich Freiherr von Forstner.

Wcielony do 5. Flotylli U-Bootów celem szkolenia załogi, od stycznia 1944 roku w 13. Flotylli jako jednostka bojowa.

Okręt rozpoczął jeden patrol bojowy, podczas którego nie zatopił żadnej jednostki przeciwnika.

U-472 został zatopiony 4 marca 1944 roku na Morzu Barentsa na południowy wschód od Wyspy Niedźwiedziej przez samolot Fairey Swordfish z lotniskowca eskortowego HMS „Chaser” oraz niszczyciel HMS „Onslaught”^[1]. Zginęło 23 członków załogi U-Boota; 30, w tym dowódca – zostało uratowanych przez niszczyciel. Z ich zeznań wynikało, że okręt nie był w stanie obronić się przed samolotem z powodu zamarzniętych działek przeciwlotniczych^[2].

Lista okrętów podwodnych zatopionych przez samoloty Fairey Swordfish

• Clay Blair: Hitlera wojna U-Bootów. T. 2: Ścigani: 1942-1945. Warszawa: Magnum, 2007. ISBN 978-83-89656-28-5.
• U-472. www.uboat.net. [dostęp 2017-02-11]. (ang.).