USS Shangri-La (CV-38) – Wikipedia, wolna encyklopedia

USS Shangri-La (CV-38)

USS Shangri-La (CV-38)
Historia
Położenie stępki	15 stycznia 1943
Wodowanie	24 lutego 1944
US Navy
Wejście do służby	15 września 1944
Wycofanie ze służby	30 lipca 1971
Los okrętu	sprzedany na złom 9 sierpnia 1988
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	po zbudowaniu: standardowa: 27 100 długich ton
Długość	po zbudowaniu: pełna: 271 m
Szerokość	po zbudowaniu: na linii wodnej: 28 m
Zanurzenie	po zbudowaniu: lekkie: 8,71 m
Napęd
projektowany: 8 kotłów 4 turbiny parowe Westinghouse 4 śruby 150 000 shp
Prędkość	33 węzły
Uzbrojenie
po zbudowaniu: 12 × 127 mm/38 24 × Bofors 40 mm 46 × Oerlikon 20 mm
Wyposażenie lotnicze
90–100 samolotów
Załoga	3448 ludzi

USS Shangri-La (CV-38) – amerykański lotniskowiec typu Essex (podtyp długi kadłub). Jego nazwa pochodziła od Shangri-La, co było nawiązaniem do wypowiedzi Roosevelta po rajdzie Doolittle’a (prezydent, chcąc dochować tajemnicy co do szczegółów nalotu powiedział, że samoloty wystartowały z tej krainy).

Stępkę okrętu położono 15 stycznia 1943 w stoczni Norfolk Naval Shipyard w Portsmouth. Zwodowano go 24 lutego 1944, matką chrzestną była Josephine Doolittle (żona Doolittle’a). Jednostka weszła do służby w US Navy 15 września 1944, jej pierwszym dowódcą był Captain James D. Barner.

Okręt był w służbie w czasie II wojny światowej. Nie brał udziału w wojnie koreańskiej. Wziął udział w wojnie wietnamskiej.

Wycofany ze służby 30 lipca 1971 został sprzedany na złom 9 sierpnia 1988.

• Ten artykuł zawiera treści udostępnione w ramach domeny publicznej przez Dictionary of American Naval Fighting Ships. Treści te są umieszczone tutaj.

• Strona okrętu
• Fotografie okrętu. history.navy.mil. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-10-19)].