USS Tarawa (CV-40) – Wikipedia, wolna encyklopedia

USS Tarawa (CV-40)
	; USS "Tarawa" w pobliżu Cieśniny Mesyńskiej w grudniu 1952 roku
	Historia
Położenie stępki	1 marca 1944
Wodowanie	12 maja 1945
	US Navy
Wejście do służby	8 grudnia 1945
Wycofanie ze służby	13 maja 1960
Los okrętu	sprzedany 3 października 1968 i złomowany w Baltimore
	Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	standardowa: 27 100 t; pełna: 39 300 t
	Napęd
	napędzany dwiema śrubami o mocy łącznej 70 000 KM
Prędkość	33 węzły
	Wyposażenie lotnicze
	po zbudowaniu: 90-100 samolotów
Załoga	3448 oficerów i marynarzy

USS Tarawa (CV-40) (także CVA-40, CVS-40) – lotniskowiec United States Navy typu Essex z przedłużonym kadłubem (podtyp Ticonderoga). Służył przede wszystkim na Pacyfiku. Wycofany ze służby w okresie 30 czerwca 1949 – 3 lutego 1951. Na przełomie 1954–1955 przebudowany na lotniskowiec ZOP.

Podtyp krótki kadłub	„Essex” „Yorktown”” „Intrepid” „Hornet” „Franklin” „Lexington” „Bunker Hill” „Wasp” „Bennington” „Bonhomme Richard” „Kearsarge” „Oriskany”
Podtyp długi kadłub (Ticonderoga)	„Ticonderoga” „Randolph” „Hancock” „Boxer” „Leyte” „Kearsarge” „Reprisal” „Antietam” „Princeton” „Shangri-La” „Lake Champlain” „Tarawa” „Valley Forge” „Iwo Jima” „Philippine Sea”

USS "Tarawa" w pobliżu Cieśniny Mesyńskiej w grudniu 1952 roku
Historia
Położenie stępki	1 marca 1944
Wodowanie	12 maja 1945
US Navy
Wejście do służby	8 grudnia 1945
Wycofanie ze służby	13 maja 1960
Los okrętu	sprzedany 3 października 1968 i złomowany w Baltimore
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	standardowa: 27 100 t pełna: 39 300 t
Napęd
napędzany dwiema śrubami o mocy łącznej 70 000 KM
Prędkość	33 węzły
Wyposażenie lotnicze
po zbudowaniu: 90-100 samolotów
Załoga	3448 oficerów i marynarzy