Uniwersytet Browna – Wikipedia, wolna encyklopedia

Uniwersytet Browna
Universitas Brunensis
Brown University
Godło
Ilustracja
Uczelniane budynki: po lewej Hope College (1822) i po prawej Manning Hall (1834)
Dewiza

In Deo Speramus

Data założenia

1764

Typ

prywatny uniwersytet

Państwo

 Stany Zjednoczone

Stan

 Rhode Island

Adres

Providence

Liczba pracowników
• naukowych


718 (2014)[1]

Liczba studentów

8 848 (2014)[1]

Rektor

Ruth Simmons

Położenie na mapie Stanów Zjednoczonych
Mapa konturowa Stanów Zjednoczonych, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Brown University”
Położenie na mapie Rhode Island
Mapa konturowa Rhode Island, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Brown University”
Ziemia41°49′50,13″N 71°23′52,65″W/41,830592 -71,397958
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Uniwersytet Browna (ang. Brown University) – prywatny uniwersytet należący do listy Ivy League (Ligi Bluszczowej), znajdujący się w Providence w stanie Rhode Island w Stanach Zjednoczonych[2].

Historia

[edytuj | edytuj kod]

Uczelnia została założona w 1764 jako College in the English Colony of Rhode Island and Providence Plantations podczas wczesnych lat panowania króla Jerzego III (1760–1820). Brown jest trzecią najstarszą uczelnią w Nowej Anglii i siódmą najstarszą w Stanach Zjednoczonych. Obecną nazwę nadano w 1804, gdy Nicholas Brown Jr. (1769–1841) przekazał darowiznę w wysokości 5 tys. dolarów. Tym samym rodzina Brown, bardzo zaangażowana w rozwój uczelni, zapewniła sobie prawo do umieszczenia nazwiska w nazwie. Rhode Island College stał się Brown University[3][4].

Uniwersytet Browna był pierwszą amerykańską szkołą wyższą, która zdecydowała się przyjmować studentów bez względu na ich przynależność religijną. Składa się z The College (studia licencjackie), Graduate School (studia magisterskie i doktoranckie), Alpert Medical School (studia medyczne) i School of Engineering (studia inżynierskie). Pembroke College (żeńska szkoła) został połączony z uniwersytetem w 1971. Ma on najstarszy program studiów inżynierskich wśród uczelni Ligi Bluszczowej (1847). Programy międzynarodowe są organizowane przez Watson Institute for International Studies.

W 1969 na uniwersytecie został wprowadzony program nauczania The New Curriculum, który eliminuje ograniczenia w doborze przedmiotów, a także pozwala wybrać dowolny przedmiot na zaliczenie (student nie uzyskuje z danego przedmiotu oceny, lecz informację, czy został on zaliczony). Ponadto zlikwidowano plusy i minusy przy ocenach.

Pięciu profesorów i trzech absolwentów uczelni zostało laureatami Nagrody Nobla[5][6].

Wykładowcy

[edytuj | edytuj kod]
 Z tym tematem związana jest kategoria: Wykładowcy Brown University.

Absolwenci

[edytuj | edytuj kod]
 Z tym tematem związana jest kategoria: Absolwenci Uniwersytetu Browna.

Galeria

[edytuj | edytuj kod]
  • Budynek Robinson Hall
    Budynek Robinson Hall
  • Budynek Wilbour Hall, gdzie mieści się Department of Egyptology and Assyriology
    Budynek Wilbour Hall, gdzie mieści się Department of Egyptology and Assyriology
  • Carrie Tower
    Carrie Tower
  • Budynek Ladd Observatory
    Budynek Ladd Observatory

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. ↑ a b Facts About Brown. Brown University. [dostęp 2015-04-24]. (ang.).
  2. ↑ About Brown [online], Brown University [dostęp 2022-09-15] (ang.).
  3. ↑ Donald D. Schmeltekopf, Dianna M. Vitanza: Baptist Identity and Christian Higher Education. Baylor University Press. [dostęp 2013-10-15].
  4. ↑ Brown’s History: A Timeline. Brown University, 2020. [dostęp 2020-12-22]. (ang.).
  5. ↑ 50 Universities with the Most Nobel Prize Winners [online], BestMastersPrograms.org, 25 lutego 2021 [dostęp 2022-09-15] (ang.).
  6. ↑ Brown Class of 1991 Ph.D. graduate wins Nobel Prize in Economic Sciences [online], Brown University [dostęp 2022-09-15] (ang.).

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]
Liga Bluszczowa

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Uniwersytet_Browna&oldid=71152938”