V Brygada Jazdy – Wikipedia, wolna encyklopedia

V Brygada Jazdy (V BJ) – wielka jednostka kawalerii Wojska Polskiego II RP.

W okresie pokoju stacjonowała w garnizonie Kraków.

• płk de Colbert (oficer francuski) od 3 lipca 1919
• płk Stefan Suszyński 21 lipca 1919-20 maja 1920 → dowódca VII BJ)
• płk Władysław Oksza-Orzechowski od 20 maja 1920
• płk Henryk Brzezowski kwiecień 1921-marzec 1924

W 1923^[2]:

• dowództwo
• 2 pułk Szwoleżerów Rokitniańskich
• 3 pułk Ułanów Śląskich
• 8 pułk ułanów Księcia Józefa Poniatowskiego
• 5 dywizjon artylerii konnej

• Karol Firich, Stanisław Krzysik, Tadeusz Kutrzeba, Stanisław Müller, Józef Wiatr: Almanach oficerski na rok 1923/24 zeszyt 2, dział III. Warszawa: Wojskowy Instytut Naukowo-Wydawniczy, 1923.
• "Księga jazdy polskiej", pod protektoratem marsz. Edwarda Śmigłego–Rydza. Warszawa 1936. Reprint, Bellona Warszawa 1993.
• MirosławM. Giętkowski MirosławM., Artyleria konna Wojska Polskiego 1918-1939, Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek, 2001, ISBN 83-7174-823-X, OCLC 69505837 . Brak numerów stron w książce
• Henryk Wielecki: Wojsko Polskie 1921–1939. Warszawa: Wydawnictwo Crear, 1992. ISBN 8390034507.