3 Brygada Jazdy – Wikipedia, wolna encyklopedia

3 Brygada Jazdy
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1919

Rozformowanie

1921

Tradycje
Kontynuacja

X Brygada Jazdy[1]

Dowódcy
Pierwszy

gen. ppor. Jan Sawicki

Działania zbrojne
wojna polsko-bolszewicka
bitwa pod Mikołajowem (1 VIII 1920)
Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych

Wojska lądowe

Rodzaj wojsk

Jazda

Podległość

2 Dywizja Jazdy (VIII 1920)

3 Brygada Jazdy (3 BJ) – wielka jednostka jazdy Wojska Polskiego II RP.

Formowanie i walki

[edytuj | edytuj kod]

W maju 1919 Ministerstwo Spraw Wojskowych w porozumieniu z Naczelnym Dowództwem Wojska Polskiego zaplanowało sformowanie pięciu brygad jazdy. 5 czerwca rozpoczęło się formowanie 3 Brygady Jazdy w składzie 2., 5., i 12 pułk ułanów oraz 3 dywizjon artylerii konnej. Na dowódcę brygady wyznaczony został gen. Jan Sawicki[2].

Brygada sformowana została w połowie 1919 roku w rejonie Tarnopola.

W okresie działań odwrotowych na Ukrainie utworzono grupę jady gen. Jana Sawickiego w składzie Dywizja Jazdy i dotychczas samodzielna 3 Brygada Jazdy. jej zadaniem było niedopuścić do przerwania frontu przez 1 Armię Konną Siemiona Budionnego. Grupie jazdy gen. Sawickiego nie udało się powstrzymać natarcia 1 Armii Konnej. Dysponowała ona zbyt szczupłymi siłami. Popełniono też błędy w dowodzeniu jednostkami kawalerii[3].

W związku z zagrożeniem, jakie nadal stanowiła konnica Budionnego, 2 lipca 1920 utworzono dwudywizyjną Grupę Operacyjną Jazdy gen. Jana Sawickiego. Tworzyły ją: 1 Dywizja Jazdy płk. Rómmla i 2 Dywizja Jazdy płk. Władysława Okrzy-Orzechowskiego oraz występująca samodzielnie 3 Brygada Jazdy[3].

Jako że Grupa powstawała na zapleczu, a w rejon forowania przybywały jednostki kawaleryjskie, na froncie pozostawały poważnie osłabione brygady jazdy znajdujące się w podległości 2 Armii. Zostały one czasowo przekształcone w grupy jazdy: dawna 3 Brygada Jazdy w składzie 2., 11. i 12 pułk ułanów przekształcono w grupę rtm. Antoniego Szuszkiewicza. Liczyła ona w stanie bojowym 5 szwadronów liniowych - w sumie 22 oficerów i 405 szabel, 5 karabinów maszynowych i 2 działa[4].

Walczyła w składzie: 2 puł, dywizjon 12 puł, dywizjon 6 puł[5], 14 puł, 3 dak (1 i 2 bateria). Od połowy lipca 1920 roku podlegała dowódcy 1 Dywizji Jazdy. 13 sierpnia 1920 została rozwiązana, a w październiku 1920 roku w Przemyślu ponownie odtworzona[6].

Brała udział m.in. w wyprawie kijowskiej.

W maju 1921 roku, na bazie odtworzonej 3 Brygady Jazdy, w DOK X sformowana została X Brygada Jazdy z miejscem postoju dowództwa w Rzeszowie[1].

Struktura organizacyjna

[edytuj | edytuj kod]
VI 1919[2] 24 IV 1920[7] 11 VII 1920[8] VIII 1920[9] X 1920[10]
2 pułk ułanów 8 pułk ułanów 214/24 pułk ułanów
5 pułk ułanów 11 pułk ułanów 11 pułk strz. gran.
12 pułk ułanów
3 dywizjon artylerii konnej

Oficerowie brygady

[edytuj | edytuj kod]
Dowódcy brygady
  • gen. Jan Sawicki[7] (VI 1919 -)
  • płk Mikołaj Waraksiewicz (był 23 VI 1920)[11]
inni oficerowie

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Wielecki 1992 ↓, s. 25.
  2. a b Wyszczelski 2006 ↓, s. 130.
  3. a b Wyszczelski 2006 ↓, s. 132.
  4. Wyszczelski 2006 ↓, s. 132-133.
  5. Z Kubania
  6. Wielecki 1992 ↓, s. 19.
  7. a b Stachiewicz 1925 ↓, zał.
  8. Tarczyński (red.) 2002 ↓, s. 187.
  9. Nowak 2010 ↓, s. 120.
  10. Wielecki 1992 ↓, s. 21.
  11. Nowak 2010 ↓, s. 89.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]