Valérie Létard – Wikipedia, wolna encyklopedia
Data i miejsce urodzenia | 13 października 1962 |
---|
Valérie Létard (ur. 13 października 1962 w Orchies) – francuska polityk i samorządowiec, parlamentarzystka, sekretarz stanu (2007–2010), od 2024 minister.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Córka Francisa Decourrière, polityka i działacza piłkarskiego. Z zawodu pracownik socjalny.
Zaangażowała się w działalność polityczną w ramach Unii na rzecz Demokracji Francuskiej. W 1998 i 2004 była wybierana do rady regionalnej Nord-Pas-de-Calais. W latach 2001–2004 pełniła funkcję zastępcy mera Valenciennes. Od 2001 do 2007 zasiadała we francuskim Senacie, od 2004 będąc wiceprzewodniczącą grupy centrystów.
W 2006 została zastępczynią przewodniczącego UDF François Bayrou. Rok później sprzeciwiła się jego koncepcjom pozostania w opozycji wobec Nicolasa Sarkozy’ego. W czerwcu 2007 przyjęła propozycję objęcia stanowiska sekretarza stanu ds. solidarności w rządzie François Fillona. W tym samym roku przystąpiła do Nowego Centrum, ugrupowania skupiającego działaczy UDF opowiadających się za współpracą z Unią na rzecz Ruchu Ludowego.
W 2008 Valérie Létard została pierwszym zastępcą mera Valenciennes, przewodniczącą aglomeracji miejskiej, a także wiceprzewodniczącą Nowego Centrum. W listopadzie 2010 odeszła z rządu, powróciła do pracy w Senacie, uzyskując reelekcję w 2011 i 2017. W 2016 została dodatkowo wiceprzewodniczącą rady regionalnej Hauts-de-France.
W 2024 uzyskała mandat deputowanej do Zgromadzenia Narodowego[1]. W tym samym roku objęła urząd ministra mieszkalnictwa i rewitalizacji miast w rządzie Michela Barniera[2].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ DIRECT – Législatives 2024: suivez les résultats du second tour dans le Nord et le Pas-de-Calais. francebleu.fr, 7 lipca 2024. [dostęp 2024-07-07]. (fr.).
- ↑ La composition du gouvernement de Michel Barnier. info.gouv.fr, 21 września 2024. [dostęp 2024-09-22]. (fr.).
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Nota biograficzna na stronie prywatnej. [dostęp 2024-07-07]. (fr.).
- Valérie Létard na stronie Senatu. [dostęp 2024-07-07]. (fr.).