W.1 (szybowiec) – Wikipedia, wolna encyklopedia

W.1
Ilustracja
Dane podstawowe
Państwo

 Polska

Konstruktor

Władysław Gallar

Typ

szybowiec

Konstrukcja

drewniana

Załoga

1

Historia
Data oblotu

1924

Lata produkcji

1924

Liczba egz.

1

Dane techniczne
Wymiary
Dane operacyjne
Użytkownicy
Polska

W.1 – polski szybowiec amatorski, skonstruowany w dwudziestoleciu międzywojennym.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

W gimnazjum męskim księży marianów uczniowie w 1924 roku rozpoczęli budowę szybowca z zamiarem wzięcia udziału w II Wszechpolskim Konkursie Szybowcowym. Budową kierował Władysław Gallar, nadzorował ją Wojciech Woyna - pilot i instruktor modelarstwa. Po ukończeniu budowy szybowiec został zaprezentowany na wystawie LOPP, która miała miejsce w październiku 1924 roku w Warszawie.

Z nieznanych powodów szybowiec nie dotarł na konkurs rozegrany na Oksywiu, nieznane są też jego dalsze losy.

Konstrukcja

[edytuj | edytuj kod]

Jednomiejscowy szybowiec konstrukcji drewnianej, w układzie wolnonośnego górnopłatu. Kadłub o przekroju prostokątnym, zbudowany na czterech podłużnicach. Podwozie trójpunktowe z kołami osadzonymi na wspólnej osi i płozą ogonową.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Andrzej Glass: Polskie konstrukcje lotnicze 1893-1939. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 1976. OCLC 830596725.