Wisław z Kościelca – Wikipedia, wolna encyklopedia
| ||
Data śmierci | 14 marca 1242 | |
---|---|---|
Biskup krakowski | ||
Okres sprawowania | 1229-1242 | |
Wyznanie | ||
Kościół | ||
Nominacja biskupia | 1229 | |
Sakra biskupia | brak danych |
Wisław z Kościelca (Wisław Zabawa) herbu Zabawa (?-zm. 14 marca 1242) – biskup krakowski w latach 1229–1242.
Urodził się w Kościelcu. Po śmierci biskupa Iwona Odrowąża część kapituły krakowskiej opowiedziała się za kandydaturą Wisława z Kościelca, tę kandydaturę poparł także książę Henryk Brodaty, a zatwierdził na książęcą prośbę papież w 1231. Biskup ufundował w rodzinnym Kościelcu koło Proszowic romański kościół zachowany w niezmienionej formie do dnia dzisiejszego. W 1234 sprowadził do Ludźmierza zakon cystersów, których następnie przeniósł w 1240 do Szczyrzyca. W 1237 zezwolił franciszkanom na założenie swojego pierwszego klasztoru w Krakowie. U schyłku swoich rządów biskupich w Krakowie przeżył niszczący najazd tatarski w 1241.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Krzysztof Rafał Prokop, Poczet biskupów krakowskich, Wydawnictwo św. Stanisława BM, Kraków 1999, s. 58–60