Jan Latalski – Wikipedia, wolna encyklopedia

Jan Latalski
Prymas Polski
Ilustracja
Herb duchownego
Kraj działania

Polska

Data urodzenia

1463

Data i miejsce śmierci

29 sierpnia 1540
Skierniewice

Miejsce pochówku

bazylika prymasowska Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Gnieźnie

Arcybiskup gnieźnieński
Okres sprawowania

1537–1540

Prymas Polski
Okres sprawowania

1537–1540

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Nominacja biskupia

17 maja 1525

Sakra biskupia

brak danych

Jan Latalski herbu Prawdzic (ur. 1463, zm. 29 sierpnia 1540 w Skierniewicach) – arcybiskup gnieźnieński i prymas Polski, prepozyt kapituły katedralnej poznańskiej w latach 15231525[1], sekretarz króla Zygmunta I Starego[2].

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Pochodził z zasłużonej wielkopolskiej rodziny. Ojciec Jan (zm. 1517) pełnił urząd kasztelana gnieźnieńskiego. Bracia przyrodni: Janusz (zm. 1557) był kasztelanem gnieźnieńskim, lędzkim, wojewodą inowrocławskim i poznańskim, Jerzy (zm. 1556), kasztelanem lądzkim.

Studiował na Akademii Krakowskiej. Dzierżył liczne beneficja kościelne w Wielkopolsce, był między innymi plebanem w Sławnie w 1482 roku i w pobliskich Pobiedziskach w 1493 roku oraz proboszczem parafii św. Apostołów Piotra i Pawła w Kostrzynie. W latach 1498–1505 był kanclerzem Elżbiety Rakuszanki, od 1504 sekretarzem królewskim. Jako wysłannik Zygmunta I Starego prowadził rokowania z Krzyżakami w Toruniu w 1511. W 1517 prowadził rokowania z hospodarem Mołdawii. W 1525 został biskupem poznańskim dzięki królowej Bonie.

Był posłem Zygmunta I Starego na sejmik województwa poznańskiego i kaliskiego w Środzie w 1517 roku[3].

W swojej diecezji dokonał wielu inwestycji sakralnych, uposażając Akademię Lubrańskiego, której wysoki poziom nauczania zapewniał m.in. zaproszony przez biskupa Krzysztof Hegendorfer. W 1536 został wybrany biskupem krakowskim. W 1537 został arcybiskupem gnieźnieńskim i Prymasem Polski, zmarł w 1540 r., został pochowany w kaplicy NMP w Katedrze Gnieźnieńskiej.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Konrad Lutyński, Poznańscy prałaci i kanonicy w XVI wieku, w: Saeculum Christianum : pismo historyczno-społeczne 1/2, 1994 s. 138.
  2. Andrzej Wyczański, Między kulturą a polityką. Sekretarze Zygmunta Starego 1506-1548, Warszawa 1990, s. 256.
  3. Andrzej Wyczański, Posłowie Zygmunta I na sejmiki, w: Władza i społeczeństwo XVI i XVII w., Warszawa 1989, s. 196.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Jan Korytkowski, Arcybiskupi gnieźnieńscy : prymasowie i metropolici polscy od roku 1000 aż do roku 1821 czyli do połączenia arcybiskupstwa gnieźnieńskiego z biskupstwem poznańskim. T. 1 -5, według źródeł archiwalnych oprac. Jan Korytkowski, Poznań : Druk. Kuryera Poznańskiego
  • Jan Korytkowski, Prałaci i kanonicy katedry metropolitalnej gnieźnieńskiej od roku 1000 aż do dni naszych. Podług źródeł archiwalnych. T.1-4.
  • Marceli Kosman: Między ołtarzem a tronem: poczet prymasów Polski. Poznań: Oficyna Wydawnicza G & P, 2000. ISBN 83-7272-017-7.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]