Yokosuka D4Y Suisei – Wikipedia, wolna encyklopedia

Yokosuka D4Y Suisei

D4Y3
Dane podstawowe
Państwo	Japonia
Producent	Yokosuka
Typ	bombowiec nurkujący
Konstrukcja	dolnopłat o konstrukcji metalowej, podwozie chowane w locie
Załoga	2
Historia
Data oblotu	1938
Lata produkcji	1942 – 1945
Liczba egz.	2038
Dane techniczne
Napęd	silnik gwiazdowy Mitsubishi MK8
Moc	1500 KM
Wymiary
Rozpiętość	11,5 m
Długość	10,2 m
Wysokość	3,74 m
Powierzchnia nośna	23,6 m²
Masa
Własna	2400 kg
Startowa	4200 kg
Osiągi
Prędkość maks.	550 km/h
Prędkość minimalna	129 km/h
Prędkość wznoszenia	9,6 m/s
Pułap	10 700m
Zasięg	1400 km 3600 km z dodatkowymi zbiornikami paliwa[1]
Dane operacyjne
Uzbrojenie
3 karabiny maszynowe kaliber 7,7 mm, 500 kg bomb
Użytkownicy
Japonia
Rzuty
Multimedia w Wikimedia Commons

Yokosuka D4Y Suisei (oznaczenie amerykańskie Judy) – pokładowy bombowiec nurkujący produkcji japońskiej z okresu II wojny światowej.

W 1938 Cesarska Marynarka Wojenna sformułowała wymagania wobec nowego pokładowego bombowca nurkującego. Prac nad samolotem podjął się Pierwszy Techniczny Arsenał Lotnictwa Marynarki w Yokosuce. Bazą do opracowania nowej konstrukcji był niemiecki bombowiec nurkujący Heinkel He 118, którego dwa egzemplarze zostały zakupione przez Japonię. Prototyp D4Y Suisei wykonał pierwszy lot w grudniu 1940. Z uwagi na problemy z licencyjną produkcją niemieckich silników, które miały go napędzać, prowizorycznie użyto oryginalnych silników Daimler-Benz DB 600. Produkcja seryjna ruszyła w 1942. Do końca wojny wyprodukowano ok. 2000 sztuk wszystkich wersji samolotu.

Pierwsza wersja produkcyjna D4Y1 napędzana była licencyjnym silnikiem rzędowym Aichi Atsuta 12 o mocy 1200 KM (895 kW), a kolejna D4Y2 Model 12 jego nowszą wersją Atsuta 32 o mocy 1400 KM (1044 kW). W wersji D4Y3 Model 33 nastąpiła zmiana rodzaju silnika na gwiazdowy Mitsubishi Kinsei 62 o mocy 1560 KM (1163 kW). Ostatnia wersja seryjna D4Y4 Model 43 była jednomiejscowa, przewidziana specjalnie do ataków Kamikaze. Oprócz wersji bombowych i rozpoznawczych, niewielka liczba samolotów została przebudowana na nocne myśliwce D4Y2-S Suisei-E z działkiem 20 mm zamontowanym ukośnie do góry w tylnej kabinie.

Dwa przedprodukcyjne D4Y zaokrętowane na lotniskowcu „Sōryū” wzięły udział w bitwie pod Midway. Samoloty D4Y Suisei były powszechnie wykorzystywane w walkach podczas wojny na Pacyfiku. Pod koniec 1944 opracowano specjalną wersję do ataków kamikaze wyposażoną w bombę o masie 800 kg. W ostatnich miesiącach wojny nieliczne egzemplarze zostały przerobione na nocne myśliwce przeznaczone do walki z amerykańskimi bombowcami B-29.

D4Y był ostatnim samolotem zestrzelonym podczas działań w czasie II wojny światowej. W dniu 15 sierpnia 1945 roku o godzinie 14:00, patrol dwunastu samolotów Grumman F6F Hellcat z dywizjonu VF-31, stacjonującego na lotniskowcu USS Belleau Wood (CVL-24) przechwycił D4Y Suisei. Japońska maszyna została zestrzelona przez Clarence'a Alana Moore'a^[2].

• Krzysztof Zalewski, Pokładowy bombowiec nurkujący D4Y Suisei Judy, Technika Wojskowa nr 3/1992, ISSN 0867-5635