Zbrodnia w Soroczynie – Wikipedia, wolna encyklopedia

Zbrodnia w Soroczynie
Państwo	Polska (okupowana przez III Rzeszę)
Miejsce	Soroczyn
Data	29 sierpnia 1943
Liczba zabitych	co najmniej 140
Typ ataku	ludobójstwo
Sprawca	Ukraińska Powstańcza Armia
brak współrzędnych
	Multimedia w Wikimedia Commons

Zbrodnia w Soroczynie – zbrodnia dokonana przez bojówkę Ukraińskiej Powstańczej Armii na co najmniej 140 polskich mieszkańcach^[1]^[2] kolonii Soroczyn, położonej w powiecie włodzimierskim województwa wołyńskiego, podczas rzezi wołyńskiej.

Soroczyn na tablicy Pomnika Rzezi Wołyńskiej w Warszawie

Napad na miejscowość nastąpił rano 29 sierpnia 1943 roku. Kolonię otoczono i zamordowano co najmniej 140 Polaków. Dobytek zabitych został rozkradziony przez Ukraińców. Rzeź przeżył Bronisław Kunysz, mieszkaniec Grabiny, który nocował w stodole rodziny Rolaków z Soroczyna.

Napad na Soroczyn był częścią większej akcji UPA na zachodzie Wołynia. Tego samego dnia wymordowano inne pobliskie miejscowości polskie.

Osobne artykuły: Zbrodnia w Głęboczycy, Zbrodnie w Grabinie, Zbrodnia w Jasienówce, Zbrodnia w Sokołówce (Wołyń) i Zbrodnie w Stanisławowie (Wołyń).

Przypisy

↑ Grzegorz Motyka, Od rzezi wołyńskiej do akcji „Wisła”, Kraków 2011, ISBN 978-83-08-04576-3, s.146
↑ WładysławW. Siemaszko WładysławW., EwaE. Siemaszko EwaE., Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na ludności polskiej Wołynia 1939-1945, t. 1, Warszawa: „von borowiecky”, 2000, s. 882, ISBN 83-87689-34-3, OCLC 749680885 .

[1] Grzegorz Motyka, Od rzezi wołyńskiej do akcji „Wisła”, Kraków 2011, ISBN 978-83-08-04576-3, s.146

[2] WładysławW. Siemaszko WładysławW., EwaE. Siemaszko EwaE., Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na ludności polskiej Wołynia 1939-1945, t. 1, Warszawa: „von borowiecky”, 2000, s. 882, ISBN 83-87689-34-3, OCLC 749680885 .

[1]

[2]