Zbrodnie w Liniowie – Wikipedia, wolna encyklopedia

Zbrodnie w Liniowie
Ilustracja
Tablica Pomnika ofiar zbrodni dokonanej na obywatelach polskich przez OUN-UPA wymieniająca Liniów
Państwo

Polska (okupowana przez III Rzeszę)

Miejsce

Liniów

Data

1943

Liczba zabitych

87

Typ ataku

ludobójstwo

Sprawca

Ukraińska Powstańcza Armia

Położenie na mapie Polski w 1939
Mapa konturowa Polski w 1939, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Liniów”
Ziemia50°40′46″N 24°50′55″E/50,679444 24,848611

Zbrodnie w Liniowie – dwie masowe zbrodnie dokonane w 1943 roku podczas rzezi wołyńskiej na Polakach przez członków UPA we wsi Liniów położonej w gminie Świniuchy powiatu horochowskiego województwa wołyńskiego.

Według Władysława i Ewy Siemaszków do pierwszej zbrodni na Polakach w Liniowie doszło nocą 1 lub 2 czerwca 1943 roku. Dokonali jej upowcy pochodzący z leśnego obozu koło Sadowa (gmina Torczyn w powiecie łuckim). Zabito wówczas 17 Polaków z czterech rodzin. Zabudowania dwóch z wymordowanych rodzin spalono[1]. Ranny został Dominik Tarnawski, któremu udzielił pomocy i zawiózł do szpitala w Łokaczach miejscowy Ukrainiec[2].

Po tym mordzie miejscowi Ukraińcy zapewniali pozostałe rodziny polskie, że nic im z ich strony nie grozi. Jednak 11 lipca 1943 roku (tzw. krwawa niedziela na Wołyniu) doszło do kolejnego napadu UPA na Polaków w Liniowie, podczas którego zamordowano około 70 osób[2][3].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]