San Pedro kaktüsü - Vikipedi

Çiçeklenen bir San Pedro kaktüsü

San Pedro kaktüsü olarak da bilinen Echinopsis pachanoi veya Trichocereus pachanoi, Trichocereus cinsine ait And Dağları'nda 2.000-3.000 metre arasında yetişen bir kaktüs türüdür.[1] Bir süs bitkisi olarak yetiştirilmesi çok yaygın olan kaktüs, içerisinde halüsinojen meskalin ve diğer psikoaktif alkaloidleri barındırır. Yerliler tarafından entojen veya geleneksel tıbbi madde olarak kullanımı yaygındır.

Amerika'nın yerli dinlerinde kullanılan entojenik maddelerin birçoğu gibi halüsinojenik etkilere sahip San Pedro kaktüsünün kullanımı Peru'da 3000 yıldan eskiye dayanır.[2][3] Kaktüsün en erken tasvirleri San Pedro'yu muhafaza eden bir mitolojik varlığı gösteren bir oymadır. Bu tasvir, Chavín kültürüne ait ve Peru'nun kuzey dağlık bölgelerindeki Chavín de Huantar'daki eski bir tapınakta bulunmuştur ve yaklaşık M.Ö. 1300 yılına dayanmaktadır. San Pedro tasvirleri sanat alanında Chavín tekstil ve seramiklerinde de görülür. Kaktüs ayrıca Salinar tarzı (M.Ö. 400-200) ve Nasca çömlekleri gibi daha sonraki Peru seramiklerinde dekoratif bir motif olmaya devam etmiştir. Moche sanatında tekrarlayan bir salyangoz motifinin, San Pedro'ya katılan meskalene batırılmış bir salyangozu temsil ettiği de ileri sürülmüştür.[kaynak belirtilmeli]

San Pedro kaktüsü günümüzde ruhani açıdan transa girmek için veya geleneksel tıpta kullanılabilir.[kaynak belirtilmeli] Ayrıca halüsinatif etkileri dolayısı ile keyif verici madde olarak kullanımı yaygındır.

Ayrıca bakınız

[değiştir | kaynağı değiştir]
  1. ^ Rätsch, Christian (2002). Enzyklopädie der psychoaktiven Pflanzen. Botanik, Ethnopharmakologie und Anwendungen. Aarau: AT-Verlag. s. 15. ISBN 978-3-85502-570-1. 
  2. ^ Bigwood, Jeremy; Stafford, Peter J. (1992). Psychedelics encyclopedia. Berkeley, CA: Ronin Pub. ss. 118-9. ISBN 978-0-914171-51-5. 26 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Kasım 2019. 
  3. ^ Abbott, Alison (20 Mayıs 2019). "Altered minds: mescaline's complicated history". Nature (İngilizce). 569 (7757): 485-486. doi:10.1038/d41586-019-01571-2. 19 Nisan 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 13 Temmuz 2021.