جمعه (سوره) - ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد
جمعه | |||||
---|---|---|---|---|---|
دستهبندی | مدنی | ||||
اطلاعات آماری | |||||
ترتیب در قرآن | ۱۰۹ | ||||
جزء | ۲۸ | ||||
شمار آیهها | ۱۱ | ||||
شمار واژهها | ۱۷۵ | ||||
شمار حرفها | ۸۱۱ | ||||
متن سوره | |||||
|
|
[۱]سوره جمعه سوره ۶۲ از قرآن است، ۱۱ آیه دارد و سورهای مدنی است. این سوره دو محور اساسی دارد: (۱) توجه به توحید، نبوت و معاد و (۲) نماز جمعه و تأکید به تعطیلی کسب و کار برای برپا داشتن آن.[۲]
فضیلت سوره
[ویرایش]- رسول خدا فرمودند:
«هر که این سوره را پیوسته تلاوت نماید، پاداش عظیمی خواهد داشت و از هرچه هراس دارد، در امان خواهد بود و هر امر ناخوشایندی از او دور خواهد شد.»
- امام صادق فرمود:
«هرکه روز یا شب، صبگاهان یا شب هنگام این سوره را تلاوت نماید، از وسوسه های شیطان در امان خواهد بود و هر گناهی را که از امروز تا روز دوم مرتکب گردد،آمرزیده خواهد شد.»
منابع
[ویرایش]- ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ الصالحی، حسن عبدالحسین. قرآن درمانی، چاپ سوم. قم: نشر فراگفت، ۱۳۸۵. شابک: ۰-۳۹-۷۷۲۱-۹۶۴.
- ↑ مکارم شیرازی، ناصر؛ جمعی از نویسندگان (۱۳۷۴). تفسیر نمونه. ج. ۲۴. دار الکتب الاسلامیه. ص. ص ۱۰۱. بایگانیشده از اصلی در ۲۰ دسامبر ۲۰۱۳. دریافتشده در ۴ ژانویه ۲۰۱۴سوره جمعه، مقدمه
پیوند به بیرون
[ویرایش]در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ جمعه (سوره) موجود است.