صف (سوره) - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

این مقاله نیازمند تمیزکاری است. لطفاً تا جای امکان آن‌را از نظر املا، انشا، چیدمان و درستی بهتر کنید، سپس این برچسب را بردارید. محتویات این مقاله ممکن است غیر قابل اعتماد و نادرست یا جانبدارانه باشد یا قوانین حقوق پدیدآورندگان را نقض کرده باشد.

سورهٔ ۶۱ قرآن

صفّ
دسته‌بندی	مدنی
اطلاعات آماری
ترتیب در قرآن	۱۱۱
جزء	۲۸
شمار آیه‌ها	۱۴
شمار واژه‌ها	۲۲۱
شمار حرف‌ها	۱۰۲۰
متن سوره
ترجمهٔ فارسی
ممتحنه ممتحنه	جمعه جمعه

صف به معنی ردیف و به صف ایستادن است و نام شصت و یکمین سوره قرآن می‌باشد. نام این سوره از آیه چهارم آن گرفته شده‌است. نام دیگر سوره صف، سوره حضرت عیسی (ع) یا سوره حواریون است. بعضی از موضوعات این سوره عبارتند از:

• دعوت به هماهنگی میان گفتار و کردار
• پرهیز از سخن گفتن بدون عمل
• دعوت به جهاد
• اشاره به پیمان‌شکنی قوم بنی اسرائیل
• موضوع بشارت دادن عیسی به آمدن پیامبر اسلام
• تضمین پیروزی اسلام بر همه ادیان
• اشاره به حواریون عیسی

این سوره در مدینه نازل شده و ۱۴ آیه دارد.^[۱][۲]

جمعی از مؤمنان می‌گفتند: بعد از این هر وقت با دشمن رو به رو شویم پشت نخواهیم کرد و فرار نمی‌کنیم ولی در روز احد فرار کردند تا آنجا که پیشانی پیامبر و دندان مبارک او شکسته شد. آیه فوق نازل شد و پیامی چنین آورد: چرا چیزی می‌گویید که انجام نمی‌دهید؟

در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ صف (سوره) موجود است.

این یک مقالهٔ خرد قرآن است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.