Grand Prix-wegrace van de DDR 1965

Vlag van Duitse Democratische Republiek Grand Prix-wegrace van de DDR 1965
Sachsenring
Land Vlag van Duitse Democratische Republiek Duitse Democratische Republiek
Datum 17- en 18 juli 1965
Organisator FIM / ADMV
500 cc
Snelste ronde Vlag van Verenigd Koninkrijk Mike Hailwood
Eerste Vlag van Verenigd Koninkrijk Mike Hailwood
Tweede Vlag van Italië Giacomo Agostini
Derde Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Paddy Driver
350 cc
Snelste ronde Vlag van Italië Giacomo Agostini
Eerste Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland Jim Redman
Tweede Vlag van Verenigd Koninkrijk Derek Woodman
Derde Vlag van Tsjechië Gustav Havel
250 cc
Snelste ronde Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland Jim Redman
Eerste Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland Jim Redman
Tweede Vlag van Verenigd Koninkrijk Phil Read
Derde Vlag van Verenigd Koninkrijk Derek Woodman
125 cc
Snelste ronde Vlag van Canada 1957-1965 Frank Perris
Eerste Vlag van Canada 1957-1965 Frank Perris
Tweede Vlag van Duitse Democratische Republiek Dieter Krumpholz
Derde Vlag van Verenigd Koninkrijk Derek Woodman

De Grand Prix-wegrace van de DDR 1965 was de achtste Grand Prix van het wereldkampioenschap wegrace in het seizoen 1965. De races werden verreden op 17 en 18 juli op de Sachsenring in Hohenstein-Ernstthal. Alle soloklassen met uitzondering van de 50cc-klasse kwamen aan de start. De 350cc-klasse reed op zaterdag, de overige klassen op zondag. De werelditel in de 500cc-klasse werd hier beslist.

De Grand Prix van de DDR werd verreden zonder Ernst Degner, die als vluchteling niet terug kon naar de DDR, maar ook zonder de 125cc-teams van Honda en Yamaha. Honda was in die klasse inmiddels kansloos en nu de Honda 4RC 146 geen succes was bezig met de ontwikkeling van de vijfcilinder Honda RC 148. Luigi Taveri en Ralph Bryans waren dus waarschijnlijk aan het testen op Honda's eigen Suzuka International Racing Course. Jim Redman en Bruce Beale waren min of meer privérijders. Het onderhoud van hun motoren was uitbesteed aan monteur Nobby Clark. Beale reed bovendien met fabrieksracers uit 1964. Yamaha had haar watergekoelde versie van de RA 97 pas in de TT van Man ingezet en vanaf dat moment uitsluitend overwinningen behaald. Op die manier had Mike Duff nog een goede kans op de wereldtitel. Mogelijk ligt de verklaring van hun afwezigheid in het feit dat men op dat moment op het circuit van Snetterton bezig was met het testen van verschillende versies van de nieuwe 250cc-Yamaha RD 05 als antwoord op de zescilinders van Honda.

Met zijn zesde overwinning op rij was Mike Hailwood zeker van de wereldtitel. Omdat in de 500cc-klasse slechts zes resultaten telden was het zelfs onmogelijk om meer punten te scoren dan de 48 die hij nu had. Zijn teamgenoot Giacomo Agostini werd tweede. Paddy Driver werd derde en verstevigde daarmee zijn derde plaats in de WK-stand.

Uitslag 500cc-klasse

[bewerken | brontekst bewerken]
Pos Coureur Merk Tijd Pnt
1 Vlag van Verenigd Koninkrijk Mike Hailwood MV Agusta 1:08"33'8 8
2 Vlag van Italië Giacomo Agostini MV Agusta +58'2 6
3 Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Paddy Driver Matchless +1 ronde 4
4 Vlag van Australië Jack Ahearn Norton +1 ronde 3
5 Vlag van Verenigd Koninkrijk Fred Stevens Matchless +1 ronde 2
6 Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Ian Burne Norton +1 ronde 1
7 Vlag van Australië Malcolm Stanton Norton
8 Vlag van Verenigd Koninkrijk Lewis Young Matchless
9 Vlag van Oostenrijk Eduard Lenz Norton
10 Vlag van Verenigd Koninkrijk Dan Shorey Norton
11 Vlag van Australië Jack Findlay Matchless
12 Vlag van Zweden Bosse Granath Matchless
13 Vlag van Zweden Billy Andersson AJS
14 Vlag van Verenigd Koninkrijk Roy Robinson Norton
15 Vlag van Frankrijk Philippe Canoui Norton
16 Vlag van Hongarije György Kurucz Norton
17 Vlag van Verenigd Koninkrijk Derek Lee Matchless

Niet gefinisht

[bewerken | brontekst bewerken]
Coureur Merk Oorzaak
Vlag van Australië Eric Hinton Norton
Vlag van Australië Roy Robinson Norton
Vlag van Zwitserland Ernst Weiss Norton
Vlag van Duitsland Hartmut Allner BMW
Vlag van Finland Jouko Ryhänen Matchless
Vlag van Verenigd Koninkrijk Joe Dunphy Norton
Vlag van Verenigd Koninkrijk John Denty Norton
Vlag van Verenigd Koninkrijk Maurice Hawtorne Norton
Vlag van Ierland John Somers Norton
Vlag van Nieuw-Zeeland Brian Scobie Norton
Vlag van Nieuw-Zeeland Graham Dickson Norton
Vlag van Zweden Agne Carlsson Matchless
Vlag van Zweden Bo Brolin Matchless
Vlag van Zweden Sven-Olof Gunnarson Norton
Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Abbey de Kock Norton

Niet deelgenomen

[bewerken | brontekst bewerken]
Coureur Merk Oorzaak
Vlag van Canada 1957-1965 David Lloyd Norton [1]
Vlag van Canada 1957-1965 Kenneth King Norton [1]
Vlag van Canada 1957-1965 Mike Duff Matchless [2]
Vlag van Canada 1957-1965 Roger Beaumont Norton [1]
Vlag van Zwitserland Gyula Marsovszky Matchless
Vlag van Tsjechië František Šťastný Jawa
Vlag van Duitsland Walter Scheimann Norton [3]
Vlag van Verenigd Koninkrijk Billie Nelson Norton
Vlag van Verenigd Koninkrijk Billy McCosh Matchless
Vlag van Verenigd Koninkrijk Chris Conn Norton
Vlag van Verenigd Koninkrijk Derek Minter Norton
Vlag van Verenigd Koninkrijk Dick Creith Norton [4]
Vlag van Verenigd Koninkrijk John Cooper Norton
Vlag van Verenigd Koninkrijk Rob Fitton Norton
Vlag van Verenigd Koninkrijk Selwyn Griffiths Matchless [5]
Vlag van Italië Giuseppe Mandolini Moto Guzzi [6]
Vlag van Verenigde Staten Buddy Parriott Norton [1]
Vlag van Verenigde Staten Ed LaBelle Norton [1]

Top tien tussenstand 500cc-klasse

[bewerken | brontekst bewerken]
Pos Coureur Merk Pnt
1 Vlag van Verenigd Koninkrijk Mike Hailwood MV Agusta 48 wereldkampioen
2 Vlag van Italië Giacomo Agostini MV Agusta 24
3 Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Paddy Driver Matchless 11
4 Vlag van Verenigde Staten Buddy Parriott Norton 6
Vlag van Verenigd Koninkrijk Joe Dunphy Norton
6 Vlag van Australië Jack Ahearn Norton 5
7 Vlag van Canada 1957-1965 Roger Beaumont Norton 4
Vlag van Duitsland Walter Scheimann Norton
Vlag van Canada 1957-1965 Mike Duff Matchless
Vlag van Verenigd Koninkrijk Derek Minter Norton
Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Ian Burne Norton
Vlag van Verenigd Koninkrijk Fred Stevens Matchless

Jim Redman won zijn derde Grand Prix op rij. Dat was belangrijk omdat zijn concurrenten van MV Agusta uitvielen. Nu kon Derek Woodman met zijn fabrieks-MZ RE 350 tweede worden voor de Jawa's van Gustav Havel, František Šťastný en František Boček.

Uitslag 350cc-klasse

[bewerken | brontekst bewerken]
Pos Coureur Merk Tijd Pnt
1 Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland Jim Redman Honda 8
2 Vlag van Verenigd Koninkrijk Derek Woodman MZ 6
3 Vlag van Tsjechië Gustav Havel Jawa 4
4 Vlag van Tsjechië František Šťastný Jawa 3
5 Vlag van Tsjechië František Boček Jawa 2
6 Vlag van Verenigd Koninkrijk Dan Shorey Norton 1

Niet gefinisht

[bewerken | brontekst bewerken]
Coureur Merk Oorzaak
Vlag van Verenigd Koninkrijk Mike Hailwood MV Agusta
Vlag van Italië Giacomo Agostini MV Agusta
Coureur Merk
Vlag van Australië Eric Hinton Norton
Vlag van Verenigd Koninkrijk Bill Smith AJS
Vlag van Verenigd Koninkrijk Chris Conn Norton
Vlag van Verenigd Koninkrijk Griff Jenkins Norton
Vlag van Verenigd Koninkrijk John Cooper Norton
Vlag van Verenigd Koninkrijk Lewis Young AJS
Vlag van Verenigd Koninkrijk Phil Read Yamaha
Vlag van Italië Gilberto Milani Aermacchi
Vlag van Italië Renzo Pasolini Aermacchi
Vlag van Italië Silvio Grassetti Bianchi
Vlag van Italië Tarquinio Provini Benelli
Vlag van Japan Isamu Kasuya Honda
Vlag van Japan Isao Yamashita Honda
Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland Bruce Beale Honda
Vlag van Zweden Agne Carlsson AJS
Vlag van Sovjet-Unie Endel Kiisa Vostok
Vlag van Sovjet-Unie Nikolaj Sevast'ânov Vostok
Vlag van Zuid-Afrika (1928-1982) Paddy Driver AJS

Top tien tussenstand 350cc-klasse

[bewerken | brontekst bewerken]
Pos Coureur Merk Pnt
1 Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland Jim Redman Honda 24
2 Vlag van Italië Giacomo Agostini MV Agusta 16
3 Vlag van Verenigd Koninkrijk Mike Hailwood MV Agusta 12
4 Vlag van Tsjechië Gustav Havel Jawa 8
5 Vlag van Verenigd Koninkrijk Phil Read Yamaha 6
Vlag van Italië Renzo Pasolini Aermacchi
Vlag van Verenigd Koninkrijk Derek Woodman AJS / MZ
8 Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland Bruce Beale Honda 3
Vlag van Italië Gilberto Milani Aermacchi
Vlag van Tsjechië František Šťastný Jawa

Jim Redman won de Grand Prix van de DDR, maar Phil Read bleef dankzij zijn tweede plaats ruim aan de leiding van de WK-stand. Redman kwam in die stand nu wel op gelijke hoogte met Mike Duff, die waarschijnlijk de 250cc-Yamaha RD 05 aan het testen was op Snetterton. Derek Woodman werd met de fabrieks-MZ RE 250 derde, voor František Šťastný met een 250cc-Jawa. Dat was echter zeer waarschijnlijk een "verklede" MZ RE 250, een machine waarmee testrijder František Srna al in de TT van Assen was gestart.

Uitslag 250cc-klasse

[bewerken | brontekst bewerken]
Pos Coureur Merk Tijd Pnt
1 Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland Jim Redman Honda 1:03"07'4 8
2 Vlag van Verenigd Koninkrijk Phil Read Yamaha +1"47'7 6
3 Vlag van Verenigd Koninkrijk Derek Woodman MZ +2"12'5 4
4 Vlag van Tsjechië František Šťastný Jawa +1 ronde 3
5 Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland Bruce Beale Honda +1 ronde 2
6 Vlag van Duitse Democratische Republiek Heinz Rosner MZ +1 ronde 1

Niet deelgenomen

[bewerken | brontekst bewerken]
Coureur Merk Oorzaak
Vlag van Canada 1957-1965 Mike Duff Yamaha Teambeleid
Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Ramón Torras (†) Bultaco Overleden[8]
Vlag van Verenigd Koninkrijk Bill Ivy Yamaha Teambeleid
Vlag van Verenigd Koninkrijk Ralph Bryans Honda Teambeleid
Vlag van Japan Gosuke Yamashita Honda Teambeleid
Vlag van Japan Isamu Kasuya Honda Teambeleid
Vlag van Verenigde Staten John Buckner Yamaha [1]
Coureur Merk
Vlag van Australië Barry Smith Bultaco
Vlag van Australië Kevin Cass Cotton
Vlag van Canada 1957-1965 Frank Perris Suzuki
Vlag van Duitsland Günter Beer Honda
Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) José Maria Busquets Montesa
Vlag van Frankrijk Alain Barbaroux Aermacchi
Vlag van Frankrijk Jean-Claude Guénard Bultaco
Vlag van Verenigd Koninkrijk Bob Coulter Bultaco
Vlag van Verenigd Koninkrijk David Williams Mondial
Vlag van Verenigd Koninkrijk Mike Hailwood Honda[9]
Vlag van Verenigd Koninkrijk Rex Avery Bultaco
Vlag van Italië Alberto Pagani Aermacchi
Vlag van Italië Gilberto Milani Aermacchi
Vlag van Italië Giuseppe Visenzi Aermacchi
Vlag van Italië Remo Venturi Benelli
Vlag van Italië Silvio Grassetti Morini
Vlag van Italië Tarquinio Provini Benelli
Vlag van Japan Hiroshi Hasegawa Yamaha
Vlag van Japan Yoshimi Katayama Suzuki
Vlag van Nieuw-Zeeland Ginger Molloy Bultaco

Top tien tussenstand 250cc-klasse

[bewerken | brontekst bewerken]
Pos Coureur Merk Pnt
1 Vlag van Verenigd Koninkrijk Phil Read Yamaha 52
2 Vlag van Canada 1957-1965 Mike Duff Yamaha 30
Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland Jim Redman Honda
4 Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland Bruce Beale Honda 11
5 Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Ramón Torras (†) Bultaco 10
6 Vlag van Canada 1957-1965 Frank Perris Suzuki 9
7 Vlag van Verenigd Koninkrijk Derek Woodman MZ 8
8 Vlag van Japan Yoshimi Katayama Suzuki 6
9 Vlag van Tsjechië František Šťastný Jawa 5
10 Vlag van Italië Silvio Grassetti Morini 4
Vlag van Australië Barry Smith Bultaco

Suzuki was in de DDR verlost van de hinderlijke aanwezigheid van de Yamaha RA 97, een machine die in slechts twee GP's was gebruikt maar die ook gewonnen had. De Yamaha was echter terug in Japan. Frank Perris won de 125cc-race voor de MZ RE 125's van Dieter Krumpholz en Derek Woodman. Hugh Anderson scoorde niet, maar bleef ruim aan de leiding in het WK.

Uitslag 125cc-klasse

[bewerken | brontekst bewerken]
Pos Coureur Merk Tijd Pnt
1 Vlag van Verenigd Koninkrijk Frank Perris Suzuki 55"29'8 8
2 Vlag van Duitse Democratische Republiek Dieter Krumpholz MZ +1"03'5 6
3 Vlag van Verenigd Koninkrijk Derek Woodman MZ +3"14'1 4
4 Vlag van Duitse Democratische Republiek Jochen Leitert MZ +3"22'8 3
5 Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland Bruce Beale Honda +1 ronde 2
6 Vlag van Duitse Democratische Republiek Jürgen Lenk MZ +1 ronde 1

Niet deelgenomen

[bewerken | brontekst bewerken]
Coureur Merk Oorzaak
Vlag van Canada 1957-1965 Mike Duff Yamaha Teambeleid
Vlag van Zwitserland Luigi Taveri Honda Teambeleid
Vlag van Duitsland Ernst Degner Suzuki Politiek[10]
Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Ramón Torras (†) Bultaco Overleden[8]
Vlag van Verenigd Koninkrijk Bill Ivy Yamaha Teambeleid
Vlag van Verenigd Koninkrijk Phil Read Yamaha Teambeleid
Vlag van Verenigd Koninkrijk Ralph Bryans Honda Teambeleid
Vlag van Japan Hironori Matsushima Yamaha Teambeleid
Vlag van Japan Yasuharu Yuzawa Honda Teambeleid
Vlag van Verenigde Staten Bo Gehring Bultaco [1]
Vlag van Verenigde Staten Jeff Tate Honda [1]
Vlag van Verenigde Staten Rick Schell Honda [1]
Coureur Merk
Vlag van Zwitserland Arthur Fegbli Honda
Vlag van Tsjechië František Boček ČZ
Vlag van Duitse Democratische Republiek Heinz Rosner MZ
Vlag van Duitse Democratische Republiek Klaus Enderlein MZ
Vlag van Duitse Democratische Republiek Roland Rentzsch MZ
Vlag van Duitsland Hans Georg Anscheidt MZ-Kreidler
Vlag van Duitsland Walter Scheimann Honda
Vlag van Verenigd Koninkrijk Tommy Robb Bultaco
Vlag van Italië Bruno Spaggiari Ducati
Vlag van Italië Giuseppe Visenzi Honda
Vlag van Japan Yoshimi Katayama Suzuki
Vlag van Nieuw-Zeeland Ginger Molloy Bultaco
Vlag van Nieuw-Zeeland Hugh Anderson Suzuki

Top tien tussenstand 125cc-klasse

[bewerken | brontekst bewerken]
Pos Coureur Merk Pnt
1 Vlag van Nieuw-Zeeland Hugh Anderson Suzuki 38
2 Vlag van Canada 1957-1965 Frank Perris Suzuki 28
3 Vlag van Verenigd Koninkrijk Derek Woodman MZ 16
4 Vlag van Duitsland Ernst Degner Suzuki 15
5 Vlag van Canada 1957-1965 Mike Duff Yamaha 12
6 Vlag van Verenigd Koninkrijk Phil Read Yamaha 8
Vlag van Zwitserland Luigi Taveri Honda
8 Vlag van Japan Yoshimi Katayama Suzuki 6
Vlag van Duitse Democratische Republiek Dieter Krumpholz MZ
10 Vlag van Spanje (11 okt. 1945- 20 jan. 1977) Ramón Torras (†) Bultaco 4
Vlag van Federatie van Rhodesië en Nyasaland Bruce Beale Honda
Vorige race:
Grand Prix-wegrace van België 1965
FIM wereldkampioenschap wegrace
17e seizoen (1965)
Volgende race:
Grand Prix-wegrace van Tsjecho-Slowakije 1965

Vorige race:
Grand Prix-wegrace van de DDR 1964
Grand Prix-wegrace van de DDR Volgende race:
Grand Prix-wegrace van de DDR 1966