Grand Prix-wegrace der Naties 1963

Grand Prix-wegrace der Naties 1963
Autodromo Nazionale di Monza
Officiële naam	41º Gran Premio delle Nazioni
Land	Italië
Datum	15 september 1963
Organisator	FIM/FMI
500 cc
Snelste ronde	Mike Hailwood
Eerste	Mike Hailwood
Tweede	Jack Findlay
Derde	Fred Stevens
350 cc
Snelste ronde	Jim Redman
Eerste	Jim Redman
Tweede	Alan Shepherd
Derde	Tommy Robb
250 cc
Snelste ronde	Tarquinio Provini
Eerste	Tarquinio Provini
Tweede	Jim Redman
Derde	Luigi Taveri
125 cc
Snelste ronde	Luigi Taveri en Jim Redman
Eerste	Luigi Taveri
Tweede	Jim Redman
Derde	Kunimitsu Takahashi

De Grand Prix-wegrace der Naties 1963 was de tiende Grand Prix van het wereldkampioenschap wegrace voor motorfietsen in het seizoen 1963. De races werden verreden op 15 september op het Autodromo Nazionale di Monza nabij Monza in de Italiaanse regio Lombardije. Alleen de soloklassen, met uitzondering van de 50cc-klasse, kwamen aan de start. De wereldtitels in de 125cc-klasse, de 350cc-klasse en de 500cc-klasse waren al beslist. De 350cc-klasse sloot haar seizoen af.

De Grand Prix des Nations werd verreden voor 50.000 toeschouwers. Het team van Suzuki had de wereldtitel in de 125cc-klasse al binnen en verscheen niet.

Opmerkelijke afwezige in de 500cc-race was Alan Shepherd, die met zijn Matchless G50 op de tweede plaats van het wereldkampioenschap stond. Even opmerkelijk was het feit dat Scuderia Duke haar twee inzetbare machines aan Derek Minter en Phil Read gaf, terwijl John Hartle gemakkelijk die tweede plaats van Shepherd kon overnemen. Minter en Read haalden de finish niet, wat Jack Findlay de kans gaf om met zijn Matchless G50 tweede te worden, weliswaar met twee ronden achterstand op MV Agusta-rijder en wereldkampioen Mike Hailwood. Fred Stevens werd met zijn Norton 30 M derde.

Uitslag 500cc-klasse [bewerken | brontekst bewerken] Pos Coureur Merk Tijd Pnt 1 Mike Hailwood MV Agusta 1:03"33'0 8 2 Jack Findlay Matchless +2 ronden 6 3 Fred Stevens Norton +3 ronden 4 4 Bill Smith Norton +4 ronden 3 5 Ladi Richter Norton +4 ronden 2 6 Vasco Loro Norton +4 ronden 1 7 Raymond Shaw Matchless +4 ronden 8 Othmar Drixl Norton +4 ronden 9 Alberto Picca Gilera +5 ronden 10 Renzo Rossi Norton +7 ronden

Niet gefinisht [bewerken | brontekst bewerken] Coureur Merk Oorzaak Jack Ahearn Norton Gyula Marsovszky Matchless Roland Föll Matchless Philippe Canoui Norton Dan Shorey Matchless Derek Minter Duke-Gilera Phil Read Duke-Gilera Angelo Tenconi M.G. Antonio De Simone Rudge Benedetto Zambotti Norton Emanuele Maugliani Gilera Giuseppe Dardanello Norton Pietro Mencaglia Norton Remo Venturi Bianchi Paddy Driver Matchless

Niet deelgenomen [bewerken | brontekst bewerken] Coureur Merk Oorzaak Benedicto Caldarella Matchless [1] Fabián Villavelran Norton [1] Jorge Kissling Norton [1] Victorio Minguzzi Matchless [1] Mike Duff Matchless Alan Shepherd Matchless Joe Dunphy Norton John Hartle Duke-Gilera Geen machine[2] Ralph Bryans Norton Syd Mizen Norton Vernon Cottle Norton Sven-Olof Gunnarsson Norton Nikolaj Sevast'ânov CKEB Horacio Costa Norton [1]

Pos	Coureur	Merk	Pnt
1	Mike Hailwood	MV Agusta	40 (48)	Wereldkampioen
2	Alan Shepherd	Matchless	21
3	John Hartle	Duke-Gilera	20
4	Phil Read	Duke-Gilera	16
5	Fred Stevens	Norton	13
6	Mike Duff	Matchless	11
7	Derek Minter	Duke-Gilera	10
8	Jack Findlay	McIntyre-Matchless	8
9	Jack Ahearn	Norton	5
10	Bill Smith	Norton	3

Punten tussen haakjes zijn inclusief streepresultaten.

Wereldkampioen Jim Redman sloot het seizoen in stijl af door de 350cc-race in Monza te winnen met bijna twee minuten voorsprong op Alan Shepherd, die een MZ RE 350-fabrieksracer had gekregen. Tommy Robb liep met zijn Honda RC 171 een ronde achterstand op. Feitelijk kwam Remo Venturi als derde over de finish, maar hij werd gediskwalificeerd omdat hij kort voor de start problemen had gekregen en met de machine van teamgenoot Renzo Rossi was gestart.

Uitslag 350cc-klasse [bewerken | brontekst bewerken] Pos Coureur Merk Tijd Pnt 1 Jim Redman Honda 51"02'2 8 2 Alan Shepherd MZ +1"54'0 6 3 Tommy Robb Honda +1 ronde 4 4 Pavel Slavíček Jawa +1 ronde 3 5 Dan Shorey AJS 2 6 Fred Stevens Norton 1

Niet gefinisht [bewerken | brontekst bewerken] Coureur Merk Oorzaak Mike Hailwood MV Agusta Gediskwalificeerd [bewerken | brontekst bewerken] Coureur Merk Oorzaak Remo Venturi Bianchi Niet deelgenomen [bewerken | brontekst bewerken] Coureur Merk Oorzaak John Hartle Duke-Gilera Teambeleid[3] Phil Read Duke-Gilera Teambeleid[3]

Onbekend[4] [bewerken | brontekst bewerken] Coureur Merk Jack Ahearn Norton Mike Duff AJS Luigi Taveri Honda František Šťastný Jawa Gustav Havel Jawa Veikko Sulasaari Norton Len Ireland Norton Syd Mizen AJS Gilberto Milani Aermacchi Sven-Olof Gunnarsson Norton Nikolaj Sevast'ânov CKEB

Pos	Coureur	Merk	Pnt
1	Jim Redman	Honda	32 (50)	wereldkampioen
2	Mike Hailwood	MV Agusta	28
3	Luigi Taveri	Honda	16
4	František Šťastný	Jawa	7
5	Gustav Havel	Jawa	7
6	Remo Venturi	Bianchi	6
	John Hartle	Duke-Gilera
	Alan Shepherd	AJS / MZ
9	Nikolaj Sevast'ânov	CKEB	5
10	Mike Duff	AJS	5

Punten tussen haakjes zijn inclusief streepresultaten.

De 250cc-klasse bleef maar spannend omdat Tarquinio Provini met zijn eenvoudige eencilinder Moto Morini 250 Bialbero het Jim Redman met de viercilinder Honda RC 163 moeilijk bleef maken. Dit keer won Provini voor Redman en diens stalgenoot Luigi Taveri. Derek Minter startte met een Benelli 250 Bialbero, maar viel uit, net als zijn teamgenoot Silvio Grassetti en de 21-jarige debutant Giacomo Agostini.

Uitslag 250cc-klasse [bewerken | brontekst bewerken] Pos Coureur Merk Tijd Pnt 1 Tarquinio Provini Morini 42"15'5 8 2 Jim Redman Honda +13'9 6 3 Luigi Taveri Honda +1"34'5 4 4 Alan Shepherd MZ +1 ronde 3 5 Stanislav Malina ČZ +1 ronde 2 6 Tommy Robb Honda +1 ronde 1 7 Paolo Campanelli MotoBi +2 ronden 8 Jack Findlay Mondial +2 ronden 9 Gianemilio Marchesani Aermacchi +2 ronden 10 E. Paolucci Mondial +3 ronden

Niet gefinisht [bewerken | brontekst bewerken] Coureur Merk Oorzaak Derek Minter Benelli Giacomo Agostini Morini Silvio Grassetti Benelli Niet deelgenomen [bewerken | brontekst bewerken] Coureur Merk Oorzaak Ivan Schumann NSU [1] Raúl Kissling NSU [1] Phil Read Yamaha Teambeleid[5] Umberto Masetti Morini [1] Fumio Ito Yamaha Teambeleid[5] Hiroshi Hasegawa Yamaha Teambeleid[5] Yoshikazu Sunako Yamaha Teambeleid[5]

Onbekend[4] [bewerken | brontekst bewerken] Coureur Merk Stanislav Malina CZ Bill Smith Honda Chris Anderson Aermacchi John Kidson Cotton-Moto Guzzi Mike Hailwood MZ László Szabó MZ Isamu Kasuya Honda Kunimitsu Takahashi Honda

Pos	Coureur	Merk	Pnt
1	Jim Redman	Honda	40 (44)
2	Tarquinio Provini	Morini	38
3	Tommy Robb	Honda	21
4	Fumio Ito	Yamaha	20
5	Alan Shepherd	MZ	11
	Luigi Taveri	Honda
7	Yoshikazu Sunako	Yamaha	9
8	Mike Hailwood	MZ	8
9	Kunimitsu Takahashi	Honda	7
10	Bill Smith	Honda	4
	Stanislav Malina	CZ

Uitslag 125cc-klasse [bewerken | brontekst bewerken] Pos Coureur Merk Tijd Pnt 1 Luigi Taveri Honda 39"41'4 8 2 Jim Redman Honda +0'2 6 3 Kunimitsu Takahashi Honda +41'7 4 4 Giuseppe Visenzi Honda 3 5 John Grace Bultaco +52'6 2 6 Stanislav Malina ČZ +52'8 1 7 Tommy Robb Honda 8 Rex Avery EMC 9 Pietro Mencaglia Honda +1 ronde

Niet deelgenomen [bewerken | brontekst bewerken] Coureur Merk Oorzaak Alberto Gómez Zanella [1] Aldo Caldarella Bultaco [1] Héctor Pochettino Bultaco [1] Horacio Maffia Ducati [1] Juan Carlos Salatino Zanella [1] Bert Schneider Suzuki Teambeleid[6] Frank Perris Suzuki Teambeleid[6] Ernst Degner Suzuki Teambeleid[6] Mitsuo Itoh Suzuki Teambeleid[6] Hugh Anderson Suzuki Teambeleid[6]

Onbekend[4] [bewerken | brontekst bewerken] Coureur Merk Mike Duff Bultaco / MZ Werner Musiol MZ Francisco González Bultaco Jean-Pierre Beltoise Bultaco Alan Shepherd MZ Gary Dickinson Honda Peter Inchley EMC László Szabó MZ

Pos	Coureur	Merk	Pnt
1	Hugh Anderson	Suzuki	54 (60)	Wereldkampioen
2	Luigi Taveri	Honda	37 (47)
3	Bert Schneider	Suzuki	23
4	Jim Redman	Honda	21
5	Frank Perris	Suzuki	16
6	Ernst Degner	Suzuki	13
7	Alan Shepherd	MZ	11
8	Kunimitsu Takahashi	Honda	10
9	Tommy Robb	Honda	8
10	László Szabó	MZ	7

Punten tussen haakjes zijn inclusief streepresultaten.