French
DeutschGrand Prix-wegrace der Naties 1978
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
De Grand Prix-wegrace der Naties 1978 was vijfde race van wereldkampioenschap wegrace voor motorfietsen in het seizoen 1978. De races werden verreden op 14 mei 1978 op het Autodromo internazionale del Mugello nabij Scarperia e San Piero in de provincie Florence.
500 cc
[bewerken | brontekst bewerken]In de 500cc-race had Wil Hartog (Suzuki) de snelste start. Hij begon als "snelstarter" een fenomeen te worden. Hij moest de leiding al snel afstaan aan een kopgroep die bestond uit Kenny Roberts (Yamaha), Marco Lucchinelli (Suzuki), Pat Hennen (Suzuki), Barry Sheene (Suzuki) en Johnny Cecotto (Yamaha). Binnen een paar ronden bouwde Kenny Roberts al een flinke voorsprong op en net als in de vorige races kon Pat Hennen hem beter volgen dan Barry Sheene, die uiteindelijk slechts vijfde werd. Hennen werd achter Roberts tweede en op de derde plaats finishte Marco Lucchinelli. Wil Hartog had zo hard voor zijn zesde plaats moeten werken, dat zijn laarzen waren doorgesleten en hij zijn tenen moest laten behandelen in de mobiele kliniek van dr. Costa.
Uitslag 500 cc
[bewerken | brontekst bewerken]
350 cc
[bewerken | brontekst bewerken]Even reed Michel Rougerie (Yamaha) aan de leiding van de 350cc-race in Italië, maar al snel gingen de Kawasaki-coureurs Kork Ballington en Gregg Hansford ervandoor. Hansford moest Ballington laten gaan toen hij last kreeg van een klemmende gasschuif, maar hij werd wel tweede. Takazumi Katayama (Yamaha) werd derde.
Uitslag 350 cc
[bewerken | brontekst bewerken].svg){kind=small}
250 cc
[bewerken | brontekst bewerken]Hoewel het niet goed ging met de 250 cc Morbidelli was het publiek in Italië heel even blij toen Mario Lega de eerste ronde als snelste aflegde. Al snel vlogen de tegenstanders hem echter voorbij, eerst Kork Ballington, Gregg Hansford, Kenny Roberts en Franco Uncini en later ook Jon Ekerold en Tom Herron. De beide Kawasaki-rijders konden een voorsprong nemen toen Roberts werd uitgeschakeld door een vastloper. Pas vlak voor de streep passeerde Ballington Hansford en hij won de race, maar voor Hansford was de tweede plaats voldoende om de leiding in het wereldkampioenschap over te nemen. Franco Uncini werd derde.
Uitslag 250 cc
[bewerken | brontekst bewerken]
125 cc
[bewerken | brontekst bewerken]Thierry Espié baarde net als in Spanje en Frankrijk opzien toen hij in Mugello meteen Maurizio Massimiani (Morbidelli) uitremde om achter Pier Paolo Bianchi aan te gaan. Bianchi viel echter al vroeg uit, waardoor Espié de wedstrijd leek te gaan winnen. Enkele ronden voor het einde viel hij echter door een kleine vastloper. Hij duwde de Motobécane weer meteen aan, maar kon niet meer verder komen dan de vierde plaats. Intussen won Eugenio Lazzarini na zijn gebruikelijke slechte start. Massimiani werd tweede en Harald Bartol werd derde.
Uitslag 125 cc
[bewerken | brontekst bewerken]50 cc
[bewerken | brontekst bewerken]Net als in de eerste race in Spanje startte Eugenio Lazzarini slecht, maar dit keer was het zo erg dat het hele veld al vertrokken was toen de Van Veen-Kreidler eindelijk wilde aanslaan. Ricardo Tormo (Bultaco) was juist weer als snelste weg. Stefan Dörflinger (Kreidler) leek hem te kunnen bedreigen, maar moest afhaken toen zowel zijn achterrem als zijn versnellingsbak kuren gingen vertonen. Patrick Plisson wist nu zelfs tweede te worden, terwijl Julien van Zeebroeck derde werd.
Uitslag 50 cc
[bewerken | brontekst bewerken]Zijspanklasse
[bewerken | brontekst bewerken]De collega's van Rolf Biland waren niet gelukkig met zijn nieuwe "BEO Imagine 77 A"[1] en demonstreerden dat met een protestactie voor de start van de race in Mugello. Biland leek niet erg onder de indruk, want nadat Werner Schwärzel enige ronden aan de leiding had gereden nam hij het initiatief over. Hier bleek dat de zware BEO wel wat snelheid tekortkwam, maar dit in de bochtige gedeelten en op de rempunten ruimschoots goed kon maken. Schwärzel kon zijn tweede plaats makkelijk vasthouden, zeker nadat Alain Michel was uitgevallen door een vastloper. Jean-François Monnin/Philippe Miserez werden met hun Seymaz-Yamaha derde en haalden zo hun eerste WK-punten.
Uitslag zijspanklasse
[bewerken | brontekst bewerken]- Luigi & Gianna Rivola: De geschiedenis van de motorsport, oorsprong en ontwikkeling, 1993 Uitgeverij Uniepers b.v., Abcoude ISBN 90 6825 131 7
- Motor Magazine
- Moto 73
Voetnoten
- ↑ Dit was feitelijk een auto zonder linker voorwiel: beide achterwielen zaten op één lijn en waren aangedreven en de bakkenist was nu passagier geworden. Hij kon rustig in zijn stoeltje het einde van de race afwachten. Binnen de bestaande reglementen kon de FIM echter niets doen. De combinatie had slechts twee sporen (het rechter achterwiel zat achter het voorwiel) en voldeed daarmee aan de eisen.
| Vorige race: Grand Prix-wegrace van Frankrijk 1978 | FIM wereldkampioenschap wegrace 30e seizoen (1978) | Volgende race: TT Assen 1978 |
| | ||
| Vorige race: Grand Prix-wegrace der Naties 1977 | Grand Prix-wegrace der Naties | Volgende race: Grand Prix-wegrace der Naties 1979 |
· 
· 
· ·