Štefan Füle – Wikipedia, wolna encyklopedia

Štefan Füle
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

24 maja 1962
Sokolov

Zawód, zajęcie

polityk, dyplomata

podpis
Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Wielkiego Księcia Giedymina (Litwa) Krzyż Oficerski Orderu Zasługi RP

Štefan Füle (ur. 24 maja 1962 w Sokolovie) – czeski dyplomata i polityk, ambasador na Litwie (1998–2001), w Wielkiej Brytanii (2003–2005) i przy NATO (2005–2009), minister ds. europejskich w rządzie Jana Fischera (2009), od 2010 do 2014 komisarz europejski ds. rozszerzenia i polityki sąsiedztwa w Komisji Europejskiej pod przewodnictwem José Manuela Barroso.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Studiował na Uniwersytecie Karola w Pradze (1980–1981) oraz w MGIMO (1981–1986). W latach 1982–1989 należał do Komunistycznej Partii Czechosłowacji. Pracę w zawodzie dyplomaty rozpoczął po ukończeniu studiów od stanowiska referenta w Departamencie Narodów Zjednoczonych Ministerstwa Spraw Zagranicznych. Od 1990 pełnił funkcję pierwszego sekretarza stałego przedstawicielstwa Czechosłowacji i następnie Czech przy Organizacji Narodów Zjednoczonych (1990–1995).

Po powrocie do kraju zatrudniony w Ministerstwie Spraw Zagranicznych jako dyrektor Departamentu Narodów Zjednoczonych, a następnie Departamentu Polityki Bezpieczeństwa. Później pełnił funkcje ambasadora na Litwie (1998–2001), wiceministra obrony (2001–2002) oraz ambasadora w Wielkiej Brytanii (2003–2005) i stałego przedstawiciela Czech przy NATO (2005–2009).

W maju 2009 objął stanowisko ministra ds. europejskich w rządzie Jana Fischera. Zakończył urzędowanie w listopadzie tegoż roku, kiedy to ogłoszono, że w nowej Komisji Europejskiej obejmie stanowisko komisarza ds. rozszerzenia i polityki sąsiedztwa[1]. Urzędowanie rozpoczął w lutym 2010 po zatwierdzeniu składu KE przez Parlament Europejski, a zakończył 31 października 2014.

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. RAPID Press Release: President Barroso unveils his new team. europa.eu, 27 listopada 2009. [dostęp 2015-02-22]. (ang.).
  2. Apdovanotų asmenų duomenų bazė. prezidente.lt. [dostęp 2016-04-11]. (lit.).
  3. M.P. z 2015 r. poz. 128

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]