ښ – Wikipedia, wolna encyklopedia

ښ

Informacje podstawowe
Postać izolowana	ښ‬
Postać początkowa	ښـ‬‬
Postać środkowa	ـښـ‬
Postać końcowa	ـښ‬
Podstawowe pismo	arabskie
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu.

ښ – litera rozszerzonego alfabetu arabskiego, wykorzystywana w języku paszto^[1].

W zależności od dialektu oznacza:

• spółgłoskę szczelinową zadziąsłową bezdźwięczną [ʃ] (paszto południowo-wschodnie);
• spółgłoskę szczelinową z retrofleksją bezdźwięczną [ʂ] (paszto południowo-zachodnie);
• spółgłoskę szczelinową podniebienną bezdźwięczną [ç] (paszto północno-zachodnie);
• spółgłoskę szczelinową miękkopodniebienną bezdźwięczną [x] (paszto północno-wschodnie).

• alfabet arabski
• alfabet białoruski (arabski)